postulatom składanym przez przedsiębiorców. Obecna dyrektywa o znakach towarowych pozostaw ia państwom członkowskich swobodę co do akceptacji listów zgody.
Inne wprowadzane zmiany wynikają z:
> konieczności dostosowania treści krajowych przepisów do odpowiednich norm prawa UE (np. art. 129 ust. 1 pkt 4 ustawy - w związku z art. 3 ust. 1 lit. d dyrektywy nr 2008/95; zmieniony art. 132 ust. 2 pkt 3 ustawy - w związku z art. 4 ust. 4 lit. a tej dyrektywy);
> celowości wyeliminowania regulacji, które nie znajdują uzasadnienia w systemie prawa znaków towarowych (np. wykreślenie dotychczasowego art. 132 ust. 4 ustawy, dotyczącego tytułów prasowych).
W zakresie zmian dotyczących ustania prawa ochronnego, kluczowe znaczenie ma odstąpienie od przesłanki interesu prawnego we wszczęciu postępowania o unieważnienie i wygaszenie prawa ochronnego. Ten interes nie jest wymagany w unijnym praw ie znaków towarowych i w przepisach prawa znaków towarowych co najmniej większości państw członkowskich UE. Ponadto, na tle dotychczasowego orzecznictwa, istnieją duże trudności interpretacyjne odnośnie do tej przesłanki.
Itutą zmianą jest wprowadzanie w art. 164 (pkt 24 projektu) wyraźnej zasady, że na prawa wcześniejsze - jako względne podstawy unieważnienia - może powołać się tylko uprawniony z tych praw. Ta zasada uniemożliwi „przekształcanie" wniosku o unieważnienie w actio popularis. W świetle tej zasady nie jest bowiem możliwe, aby wnioskodaw ca powołał się na cudze prawa podmiotowe, jako na względne podstawy unieważnienia.
W końcu, istotnie zmodyfikowano art. 165 (pkt 25 projektu). Zmiana w zakresie art. 165 ust. 1 pkt 2 została podyktowana koniecznością dostosowania tej normy do fakultatywnego przepisu art. 3 ust. 3 dyrektywy nr 2008/95. Z kolei, zmiana w zakresie art. 165 ust. 2 została podyktowana koniecznością dostosowania regulacji krajowej do art. 9 dyrektywy nr 2008/95.
18