3813100489

Internetowe Bazy Danych - wykład 12

Pełna składnia pętli while wygląda następująco: while sprawdzeniel {

bloki;

continue

blok2;

}

Instrukcja for

Pętla for należy do najczęściej stosowanych. Została zapożyczona z języka C. Zawiera ona trzy wyrażenia sterujące: pierwsze ustala wartość początkową zmiennej, drugie warunek, który sprawdza zmienną kontrolną i trzecie to wyrażenie, które pozwala zmodyfikować zmienną. Na początku ustalana jest wartość zmiennej i sprawdzany warunek. Jeśli zwróci on wartość prawda to następuje wykonanie bloku operacji. Dopiero na samym końcu zostaje uwzględnione wyrażenie modyfikujące początkową wartość zmiennej. Pętla jest wykonywana aż do momentu kiedy sprawdzenie warunku nie zwróci wartości fałsz. Wykorzystując pętlę for można np. w bardzo prosty i szybki sposób spowodować wypisanie ciągu kolejnych liczb od 0 - 5:

for ($a = 0; $a < 5; $a++)

{

print "$a\n";

}

Ustalamy wartość zmiennej $a na zero a następnie porównujemy ją z wartością 5. Jeśli jest ona mniejsza to następuje wykonanie polecenia wypisującego wartość zmiennej $a na ekran. Następnie pętla wykonuje operację poznanej już autoinkrementacji (dokładnie postinkrementacji) zmiennej $a i ponownie sprawdzają z wartością 5. Sprawdzenie wartości zmiennej $a będzie zwracało wartość prawda dopóki $a nie osiągnie wartości 5. Wtedy pętla zostaje przerwana ale do tego czasu na ekranie pojawią się kolejno liczby 0, 1, 2, 3 i 4. Pętlę for można zastąpić w równoważnym stopniu odpowiednio skonstruowaną pętlą while:

$a = 0;

while ($a <5)

{

print "$a\n";

}

continue

$a++;

}

Jako, że wszystkie trzy wyrażenia pętli for są opcjonalne możliwe więc jest wykonywanie pętli nieskończonej:

for <;;)

blok

}

- 19-