Należy pamiętać przy tym, że odwołując się do zmiennej umieszczonej w tablicy należy podać jej numer licząc jako początek tablicy wartość 0 tzn. że np. tlen z tablicy @gazy jest skalarem numer 1 a nie 2. Indeksy tablic zawiera się w nawiasach kwadratowych. Jeśli zajmujemy się pojedynczym elementem tablicy używamy więc składni $gazy[n] gdzie n jest wybranym numerem zmiennej. Pojawia się znak dolara $ - ponieważ mamy cały czas do czynienia ze zmiennymi skalarnymi. Zamiast przypisu tablicy "ciągiem" (@gazy powyżej) można zrobić to samo wpisując każdą wartość pojedynczo:
$gazy[0] = "azot";
$gazy[l] = "tlen";
$gazy[2] = "hel";
$gazy[3] = "wodór";
Tablice są uporządkowane co pozwala nam na wykonywanie na nich wielu użytecznych operacji. Jedną z nich jest posługiwanie się tablicami jak swego rodzaju stosem używając nawet poleceń odnoszących się z reguły do stosu: push oraz pop. Wykorzystując komendę push można do tablicy przypisać dowolną zmienną:
push(@gazy, "argon");
Spowoduje dodanie kolejnego - piątego elementu do tablicy @gazy.
push(0gazy, "argon", "neon");
Spowoduje dodanie do tablicy @gazy dwóch elementów za jednym razem.
Ważną właściwością tablic jest możliwość dodawania ich do siebie poleceniem:
push(0tablical, @tablica2);
Do zdejmowania wartości z danej tablicy służy polecenie pop:
$z = pop(0gazy);
W tym przypadku następuje usunięcie ostatniego elementu tablicy @gazy ale zostaje on przypisany zmiennej $z.
W Perlu możliwe jest przypisanie zmiennej skalarnej tablicy. Można to wykonać następująco:
$a = @gazy #zmienna $a zawiera liczbę elementów tablicy @gazy $b = "@gazy" #w przeciwieństwie do poprzedniego polecenia to powoduje przypisanie zmiennej $b łańcucha składającego się z kolejnych elementów tablicy @gazy oddzielonych spacjami
Do wypisania zawartości tablicy możemy posłużyć się jednym z poleceń:
print @gazy; #wy pisuje elementy tablicy jednym ciągiem
print " @gazy"; #to samo co wyżej tyle że oddziela elementy spacjami print @gazy. " " ; #wypisuje tylko ilość elementów danej tablicy
-6-