3912121514

k o n f e r e

się 19.05.1911 r. w Łodzi. W 1931 r. podjął studia w Wyższej Szkole Handlowej w Warszawie, dyplom jej ukończenia uzyskał w 1936 r. Od 1932 r. studiował jednocześnie na Wydziale Elektrycznym,

które ukończył w 1938 r. Pracę rozpoczął w styczniu 1938 r. w Fabryce Aparatów Elektrycznych K.

ż w marcu przeniósł się do

Po wybuchu wojny zg

się do Francji i w grudniu 1939 r. wstąpił ochotniczo do 6. pułku piechoty 2. Dywizji. Strzelców Pieszych (DSPj gen. Prugara-Ketlinga. Ukończył szkołę podoficerską w randze kaprala, brał udział w ciężkich wałkach z grupą pancerną gen, H. Guderiana na wzgórzach Cios du Doubs w pobliżu Szwajcarii. We wrześniu 1940 r. inż. Kożuchowski został przeniesiony do wojskowego obozu uniwersyteckiego dla internowanych w Winterthur koło Zurychu. Jako asystent prof. Schredera (Politechnika w Zurychu) prowadził ćwiczenia i wykłady z fizyki na kursie dla internowanych. W1941 r. rozpoczął pracę doktorską pod kier. prof. Bauera, kierownika Katedry Urządzeń Elektrycznych, i pod kontrolą prof. Sakse-

pełnił funkcję kierownika grupy na Wydz. Budowy Maszyn i Elektrotechniki ETH (Eidgenossische Tech-nische Hochschule). 10.05.1946 r. otrzymał stopień doktora nauk technicznych Politechniki wZurychu. W Szwajcarii ukończył też szkołę podchorążych i awansował na plutonowego. Po uzyskaniu dokto-

wany. Na zaproszenie prof. K. Drewnowskiego udał się do Ośrodka Wyższych Studiów Polskich w Brukseli. W 1946 r. powrócił do kraju i rozpoczął pracę radcy w Departamencie Energetyki Ministerstwa

Przemysłu Ciężkiego. Przez pięć lat (1946-1951) był specjalistą wCentralnym Zarządzie Energetyki. Wykonał wtedy wiele cennych prac na rzecz rozwoju polskiej energetyki.

Na Politechnice Wrocławskiej Jednocześnie przyjął propozycję dziekana Wydzia-getycznych, obejmujących zagadnienia elektrycz-i (kotły, turbiny, ił inżynierów i stu-Afr do wykonywania analiz i projektów z dziedziny automatyki elektrowni i sieci, badań, analiz i obliczeń sieciowych. Przede wszystkim zaś przystąpił do zorganizowania bazy laboratoryjnej i opracowania konstrukcji niezbędnej aparatury do badań laboratoryjnych i terenowych oraz aparatury zabezpieczającej. W1950 r. został prof. nadzwy-

Dzięki zdolnościom organizacyjnym, pracowitości i dużej wiedzy doprowadził do szybkiego rozwoju zespołu, który w 1951 r. został przekształcony w Zakład Elektroenergetyki PWr przy Katedrze Gospodarki Elektrycznej. Prowadzone w nim ? dotyczyły: kompleksowych analiz z zakresu rozpływów mocy, obliczania prądów zwarciowych, równowagi statycznej i dynamicz-

20 pryzmat