10 Bezpieczeństwo społeczne. Podstawy teoretyczne i praktyczne
gwarancję dobrej i godnej pracy, zgodnej ze swoimi możliwościami i aspiracjami oraz zapewnioną emeryturę, na godziwym poziomie finansowym.
Dlatego chcąc osiągnąć akceptowany stan i poziom bezpieczeństwa społecznego, państwo, będące gwarantem porządku oraz bezpieczeństwa wewnętrznego i zewnętrznego powinno tworzy warunki niezbędne i konieczne do realizacji zadań z zakresu tej dziedziny bezpieczeństwa narodowego.
Jednakże nawet pobieżna obserwacja codziennego życia potwierdza tezę, że żyjemy w czasach trudnych, w których wszechogarniające zagrożenia dają o sobie znać każdego dnia. Kryzys, a nawet degradacja rodziny, niepokojące doniesienia na temat maltretowania dzieci oraz drastyczny spadek ich urodzin, wzrastające statystyki liczby osób uzależnionych od narkotyków i alkoholu, powiększające się grono osób żyjących na krawędzi minimum egzystencjalnego oraz bezdomnych stały się codziennymi informacjami w polskich mediach.
A zdawać by się mogło, że po upadku systemu totalitarnego w Europie Środkowo-Wschodniej, odzyskaniu przez Polskę suwerenności polityczno--militarnej oraz przeprowadzeniu niezbędnych zmian ustrojowych i gospodarczych, nasze życie nie będzie zmącone prawie żadnymi zagrożeniami. Tymczasem stało się inaczej. Mariusz Jędrzejko, wybitny specjalista z zakresu patologii społecznych oceniając czasy współczesne uważa: „Wiek XX, jak i początek XXI wieku ukazują obraz upadku i degradacji wielu wartości, które stanowią podstawę siły moralnej człowieka i całych społeczeństw. Nie oznacza to, że wcześniej takich zagrożeń nie było. Wydawać się jednak mogło, że po okrucieństwach dwóch światowych wojen, doświadczeń z totalitarnymi reżimami, na fali społecznej i moralnej odnowy nastąpi powszechna refleksja nad wartością życia ludzkiego (w ujęciu fizycznym i duchowym) oraz powszechna zgoda, co do konieczności zdecydowanej walki ze zjawiskami i patologiami podważającymi moralne wartości człowieka. (...) Niestety stało się inaczej (...). Wojny, terroryzm, konflikty i dysproporcje ekonomiczne, coraz silniejszy podział na biednych i bogatych, gwałtowny rozwój ruchów i sekt parareligijnych, światowa epidemia AIDS, postępująca przestępczość oraz patologizacja życia politycznego i społecznego, eksponowanie konfrontacyjnego stylu życia w globalnej informacji, to tylko niektóre z przejawów głębokiego moralnego kryzysu ludzkości”1.
Jak wobec tego tworzyć bezpieczeństwo społeczne Polaków wobec wyzwań, jakie niesie ze sobą wiek XXI? Co jest dzisiaj gwarantem stabilnego
M. Jędrzejko, Człowiek zniewolony. Moralne aspekty narkomani, Warszawa 2003, s. 11.