41997

Podstawy teoretyczne.

W roku 1896 francuski fizyk H. Becquerel stwierdził, że materiały zawierające uran emitują niewidoczne dla oka promieniowanie, przenikające przez ciała nieprzezroczyste

1    działające na kliszę fotograficzną. Badanie tego zjawiska prowadzone przez Marię Skłodowską-Curie i jej męża Piotra Curie doprowadziły do odkrycia nowych pierwiastków: polonu i radu, emitujących to promieniowanie i nazwanych pierwiastkami promieniotwórczymi lub radioaktywnymi.

Dalsze badania prowadzone głównie przez Rutherforda i Soddyiego wykazały, że zjawisku promieniotwórczości towarzyszy powstawanie nowych pierwiastków, a więc jego istota polega na samorzutnych przemianach zachodzących w jądracli atomowych. Ponadto stwierdzono ,że pierwiastki radioaktywne emitują trzy rodzaje promieniowania o różnej naturze, które nazwano promieniowaniem a, p i y. W związku z tematem tego ćwiczenia w dalszej części będziemy zajmować się tylko przemianą p.

Przemiana ta może występować w jednym z trzech wariantów:

•    rozpad negatonowy (z powstaniem elektronu i antyneutrina) z X—>z+iy +-ifi+v + W

•    rozpad pozytonowy (z powstaniem pozytonu i neutrina)

2    X -^z^Y+^P +V+W

•    wychwyt elektronu

£X+_₁e->_z_^Aiy + l'+W