Leszek Balcerowicz („Wolności rozwój”):
„Rozwój gospodarczy wiążemy zwykle z systematyczną, długofalowąi masową poprawą warunków życia ludzi, tzn. warunków w sferze wyżywienia, ubrania, mieszkania, wyposażenia mieszkania, środków transportu i łączności, dostępności do rozmaitych usług itp., czyli w sumie -konsumpcji. Takie potoczne ujęcie wydaje się właściwe, wyraża ono to, czego ludzie oczekują-jako konsumenci -od gospodarki”.
Katarzyna C zaplicka(„Wzrost i rozwój gospodarczy w krajach rozwijających się”): aby zaistniał rozwój gospodarczy konieczna jest nie tylko zmiana ilościowa (wzrost gospodarczy), ale równieżprzekształcenia jakościowe gospodarki
ROZWÓJ GOSPODARCZY-calościowe zmiany zachodzące w gospodarce w długim okresie.
Według Mieczysława Nasiłowskiego(„System tynkowy. Podstawy mikro i makroekonomii”),rozwój gospodarczy oprócz podstawowych składników wpływających na wzrost gospodarczy, obejmuje zmiany w następujących obszarach:
• w strukturze rzeczowej-rosnący udział sektora usług i branż przemysłu opartych na wysokich technologiach i wykorzystujących kapitał wiedzy w tworzeniu PKB, a malejący -gałęzi schyłkowych (zwłaszcza przemysłu ciężkiego, wydobywczego)
• w strukturze własnościowej-zwiększenie znaczenia sektora publicznego oraz wzrost znaczenia korporacji transnarodowych (umożliwiają większy udziałkraju w gospodarce światowej poddanej procesowi globalizacji)
• w strukturze instytucjonalnej-rozwój systemu bankowego, tynku finansowego oraz realizacja polityki gospodarczej i społecznej w taki sposób, aby stymulować wzrost zatrudnienia i ograniczania nierówności społecznych.
Rozwój społeczno- gospodarczy
Gunnar Myrdal jako jeden z pierwszych wyszedł poza obszar wzrostu gospodarczego i rozwoju gospodarczego, w 1970 r. zwrócił uwagę na konieczność eliminowania skrajnego ubóstwa i nierówności dochodowych, na aspekt rozwoju społecznego.
Francois Perroux ->rozwój społeczny występuje wówczas, gdy
- korzyści wzrostu gospodarczego pokrywają tzw. koszty człowieka, czyli nakłady wpływające na wydłużenie średniej długości życia (wyżywienie, ochrona zdrowia, edukacja, mieszkanie) Związane z tym potrzeby społeczne przekładają się na preferencje kolektywne -> powinny byćone narzucone rynkowi przez państwo, traktujące je priorytetowo.
Amartya Sen („Wolności rozwój”) miał istotny wpływ na zmianę paradygmatu dotyczącego rozumienia rozwoju - zmiany oznaczającej odejście od fetyszyzacji wzrostu gospodarczego na rzecz skupienia sięna rozwoju jako możliwości wyboru i szansy na godne życie.
Według Sen'a wzrost gospodarczy nie jest ważny sam w sobie.
Stanowi jedynie istotny czynnik wpływający na rzecz bardziej fundamentalną— rodzaj życia, jakie człowiek jest w stanie prowadzić oraz wybory i możliwości dostępne dla niego w trakcie życia. Używa dwóch terminów: „funkcjonowanie”oraz „możliwości”.
„FUNKCJONOWANIE,, - Odnosi siędotego, co konkretny człowiek, umiejscowiony w danej rzeczywistości jest w stanie robićlub kim jest w stanie być.
Obejmuje zarówno kwestie elementarne jak pożywienie, jak i uczestnictwo w życiu wspólnotowym oraz szacunek do samego siebie.
„MOŻLIWOŚCI,, - Oznaczają, co dana osoba może robićlub to, kim może być, tzn. zakres wyborów, które są jej dostępne. Decydującym czynnikiem jest tir wolność „prowadzenia życia, które ludzie cenią”.