4038601136

21

a/ aktywizujące:

-    problemowe;

-    kompleksowe;

-    sytuacyjne;

-    inscenizacji.

b / dyskusyjne; c/ laboratoryjne; d/ ćwiczeniowe.

Stosując aktywizujące metody nauczania należy rozwijać u szkolonych takie cechy jak: dociekliwość, inwencja, samodzielność umysłową oraz pobudzać ich do aktywnego uczestnictwa w zajęciach, a także mobilizować do systematycznego samokształcenia się.

Nauczanie problemowe wymusza na wykładowcy (dowódcy) szereg czynności dydaktycznych, które sprzyjając tworzeniu sytuacji problemowych przygotowują szkolonych, przy ich aktywnym udziale, do samodzielnego formułowania, oceniania i rozwiązywania tych sytuacji.

Istota nauczania problemowego polega więc, na tworzeniu w czasie zajęć i stawianiu przed szkolonymi zadań poznawczych i praktycznych, które pobudzałyby ich do zwiększonej aktywności i twórczego myślenia w poszukiwaniu właściwego rozwiązania. Szczególnie dużo okazji do zastosowania metody problemowej stwarzają ćwiczenia taktyczne.

Nauczanie kompleksowe w zależności od potrzeby może być stosowane w dwóch układach:

-    w układzie pionowym integruje treści różnego zakresu jednego przedmiotu nauczania, np. ćwiczenie taktyczne w ramach którego kolejno, podczas jednego zajęcia mogą być realizowane różne tematy: rozmieszczenie i ubezpieczenie pododdziałów na postoju, wykonanie marszu ubezpieczonego, natarcie z marszu po podejściu z głębi oraz przejście do obrony opanowanej rubieży;

-    w układzie poziomym polegającym na równoczesnym realizowaniu treści kilku pokrewnych przedmiotów nauczania stanowiących jednolitą strukturę wiedzy, niezbędnej na współczesnym polu walki (np. z terenoznawstwa , łączności, obrony przeciwchemicznej).

Nauczanie programowane. Zasady i metody programowania dydaktycznego mogą być wykorzystane do usprawnienia organizowania procesu nauczania oraz do zw iększenia jego efektywności np. poprzez wykorzystanie komputerów i ich możliwości.