3(13)/2009
w nurcie postrodinowskim. Z drugiej - awangardowym skandalistą, którego dzieła były niemal zawsze przedmiotem gorącej krytyki. Ten „drugi Epste-in” był w 1913 r. jednym z członków założycieli „Grupy Londyńskiej”, pro-tagonistą „prawdy materiału” i „direct carving" oraz tzw. sztuki prymitywnej. To właśnie w ramach tego drugiego nurtu spotykamy dzieła wykonane z alabastru. Pierwsze z nich Chimera (kolekcja nieznana) i Żywiołowy (ang. Elemental, kolekcja prywatna. Londyn) z 1932 r. wydają się być kontynuacją przerwanego wątku Gaudiera-Brzeski. Zainspirowane rzeźbami z kolekcji sztuki prymitywnej Epsteina nasycone są atawistycznym, „totemicznym” duchem"’. Obie są pobieżnie opracowane, z wyraźnymi śladami dłuta. Matowy, niepolerowany alabaster nie ma się podobać, ma swą biologicznością przywoływać to, co w nas pierwotne.
/14/