Załącznik B
(normatywny)
Minimalna liczba i rodzaj próbek egzaminacyjnych w przypadku egzaminu praktycznego na 1. i 2. stopień
Tablica B.1 - Minimalna liczba i rodzaj próbek egzaminacyjnych w przypadku egzaminu praktycznego na __1. i 2. stopień_
Sektor wyrobu |
UT1 |
UT2 |
RT1 |
RT2 |
ET1 |
ET2 |
Me MT1 |
toda i MT2 |
stopi PT1 |
łń PT2 |
LT1 |
LT2 |
VT1 |
VT2 |
AT1 |
AT2 |
Odlewy |
2 |
2 |
2 |
2 + 12 rs |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
1 |
1 +2 ds |
Odkuwki |
2 |
2 |
2 |
2 + 12 rs |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
1 |
1 +2 ds |
Złącza spawane |
2 |
2 |
2 |
2 + 12 rs |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
1 |
1 +2 ds |
Rury różnych średnic |
2 |
2 |
2 |
2 + 12 rs |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
1 |
1 +2 ds |
Wyroby przerabiane plastycznie |
2 |
2 |
2 |
2 + 12 rs |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
1 |
1 +2 ds |
Sektory przemysłowe (składające się z dwóch lub więcej sektorów produktu) |
UT1 |
UT2 |
RT1 |
RT2 |
ET1 |
ET2 |
MT1 |
MT2 |
PT1 |
PT2 |
LT1 |
LT2 |
VT1 |
VT2 |
AT1 |
AT2 |
Wytwarzanie |
2 |
2 |
2 |
2 + 12 rs |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
1 |
1 +2 ds |
Badanie przed-eksploatacyjne |
3 c/f w |
3 c/f w |
2 c w |
2 24 rs |
3 tw |
3 tw |
3 c/f w |
3 c/f w |
3 c/f w |
3 C/f w |
3 |
3 |
3 c/f w |
3 c/f w |
1 c/f t |
1 +2 ds c/ft w |
Utrzymanie ruchu kolei |
2 |
2 |
- |
- |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
2 |
- |
- |
2 |
2 |
- |
- |
Lotnictwo |
3 |
3 |
2 |
2 + 12 rs |
3 |
3 |
2 |
2 |
2 |
2 |
- |
- |
2 |
2 |
1 |
1 +2 ds |
Dla ST, minimalna liczba próbek wynosi 1 dla 1. stopnia i 2 dla 2. stopnia. Dla TT, minimalna liczba okazów to 1 + 2 ds dla zastosowania przemysłowego. Jeżeli egzamin praktyczny wymaga badania więcej niż jednej próbki, druga i każde kolejne próbki powinny być różne od tych uprzednio badanych, np. różnego rodzaju wyrobu, specyfikacji materiałowej, kształtu, rodzaju i rozmiaru nieciągłości. Jeżeli po cyfrze oznaczającej wymaganą liczbę próbek występują oznaczenia literowe sektorów wyrobu, oznacza to, że próbki z takich sektorów powinny być włączone do egzaminu praktycznego. Dla badania radiograficznego, kandydaci na 1. i 2. stopień, powinni prześwietlić co najmniej dwa obszary - z wyjątkiem kandydatów na 2. stopień, którzy zdali egzamin na 1. stopień i wtedy prześwietlają, co najmniej jeden obszar. W przypadku egzaminu w metodzie badania szczelności obejmującego zarówno zmianę ciśnienia i znacznik gazowy, co najmniej jedna próbka powinna być badana obydwu sposobami. Jeżeli egzamin sektorowy obejmuje badania więcej niż jednego wyrobu, to badane próbki powinny być reprezentatywne dla wszystkich wyrobów lub powinny być losowo wybrane przez egzaminatora z zakresu wyrobów lub materiałów, które składają się na sektor. Zestaw radiogramów (12 lub 24) powinien być traktowany jako jedna próbka. Objaśnienia: cN4) = odlew; f = odkuwka; w = złącze spawane; t = rura; c/f = odlew lub odkuwka, rs =radiogramy; ds = zestawy danych |
N4) Odsyłacz krajowy: zastosowane skróty pochodzą od angielskich terminów: c = casting; f = forging; w = weld; t = tubę; c/f = casting or forging; rs = radiographs; ds = datasets.
Strona 14