• Typową operacją przy tworzeniu obiektów w programach jest nadawanie wartości początkowych składowym obiektu.
• Aby uprościć proces inicjalizowania składowych danych klasy, C++ oferuje metodę konstruktor, która jest wywoływana dla każdego tworzonego w programie obiektu. Analogicznie istnieje funkcja destruktor, wykorzystywana do usuwania obiektów.
• Jeśli programista nie utworzy konstruktora dla klasy, kompilator utworzy go automatycznie.
• Metoda konstruktor ma taką samą nazwę jak klasa. Konstruktory nie zwracają żadnej wartości.
• Podczas usuwania obiektu wywoływana jest funkcja destruktor, która zwalnia pamięć zajmowaną przez obiekt.
• Nazwa funkcji destruktor składa się z falki (~) i nazwy klasy.
class pracownik { public:
pracownik (std::string, long, float); // konstruktor void inf_o_prac (void); int zmien_zarobki (float); long podaj_id (void); private:
std::string imie_nazwisko; long ident_pracownika; float zarobki;
W programie należy definiować funkcję konstruktor tak jak dowolną inną metodę klasy, np:
pracownik::pracownik (std::string imie_nazwisko, long ident_pracownika,float zarobki)
{
pracownik::imie_nazwisko = imie_nazwisko; pracownik::ident_pracownika = ident_pracownika; if (zarobki < 7000.00)
pracownik::zarobki = zarobki; else
pracownik::zarobki = 0.0;
>