4380217247

zdrowia psychicznego oraz wyspecjalizowane ośrodki opieki ambulatoryjnej oraz wyspecjalizowane zespoły opieki środowiskowej.

Opieka całodobowa realizowana jest w postaci krótkoterminowej opieki szpitalnej w szpitalach ogólnych lub w formie alternatyw do hospitalizacji w postaci leczenia domowego (zespołów kryzysowych), oddziałów dziennych oraz domów kryzysowych.

Długoterminową opiekę domów opieki zastępują ośrodki bardziej zorientowane środowiskowo - miejsca pobytu dziennego oraz mieszkania chronione z różnym stopniem zaangażowania personelu.

Rehabilitacja zawodowa przybiera bardzo zróżnicowane formy - warsztaty, nadzorowane miejsca pracy, spółdzielnie pracy, grupy samopomocowe, zatrudnienie przejściowe, program indywidualnego umieszczania w miejscu pracy z towarzyszącym wsparciem. [11] 4.4. Programy i doświadczenia lokalne w Polsce

W Polsce założenia reformy ujętej w Narodowy Program Ochrony Zdrowia Psychicznego (NPOZP 2007), obejmują deinstytucjonalizację realizowaną poprzez ograniczenie liczby łóżek w dużych szpitalach psychiatrycznych do 300. Zamiast łóżek w dużych instytucjach zaleca się otwieranie oddziałów psychiatrycznych w szpitalach ogólnych. Leczenie psychiatryczne powinno odbywać się poza szpitalem, w specjalnie do tego celu stworzonych ośrodkach obejmujących poradnie, oddziały dzienne, zespoły leczenia środowiskowego lub domowego, a także mieszkania terapeutyczne. Plan reformy zakłada także tworzenie i zapewnianie pacjentom wspieranych form zamieszkania, rehabilitację oraz zatrudnienie w warunkach chronionych, w lokalnym środowisku. W myśl odejścia od instytucjonalizacji, tworzy się model społeczności terapeutycznej. Wszystkie wymienione postulaty reformy psychiatrycznej zmierzają w kierunku humanitarnego i partnerskiego podejścia do osoby chorej. Priorytetem reformy jest dostarczanie opieki w najmniej restrykcyjnym otoczeniu, zaangażowanie chorych i ich rodzin w rozwijanie usług, i prowadzenie własnej opieki.

14