4742459830

pkt 14 k.c., gdyż uzależniał prawo odstąpienia od umowy od złożenia oświadczenia woli przez inne osoby. W ocenie Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów zapis ten był sprzeczny z bezwzględnie obowiązującym art. 830 § 1 k.c.¹, a co za tym idzie nieważny z mocy art. 58 § 1 k.c. Nieważność postanowienia umowy powodowała, iż nie podlegało ono ocenie w zakresie zgodności z dobrymi obyczajami i rażącego naruszenia interesu konsumenta. Ochrona prawna przewidziana przez przepis art. 385¹ § 1 k.c. dotyczy wyłącznie sytuacji, w której postanowienie wzorca umowy jest ważne, ale jej niedozwolony charakter powoduje jedynie jej bezskuteczność. W ramach kontroli abstrakcyjnej nie jest możliwie stwierdzenie, że nieważna z mocy prawa klauzula jest niedozwolona i zakazać jej stosowania, gdyż nieważność ta powoduje, że klauzula nie wywołuje żadnych skutków prawnych, a więc w istocie nie jest stosowana od początku.

Klauzula nr 1223 i 1224

Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów wyrokiem z dnia 21 grudnia 2006 r. w sprawie sygn. akt XVII AmC 103/05 uznał za niedozwolone i zakazał stosowania przez Towarzystwo Ubezpieczeń Allianz Polska S.A. w obrocie z konsumentami postanowień wzorca umowy o następującej treści:

•    „Bez względu na występujące przyczyny i zakres ubezpieczenia, Zakład Ubezpieczeń nie ponosi odpowiedzialności za szkody powstałe wskutek braku konserwacji budynku (lokali) lub wynikłych z faktu, że jego konstrukcja lub wykonanie poszczególnych części składowych nie odpowiada normom obowiązującym w budownictwie

•    „Bez względu na występujące przyczyny i zakres ubezpieczenia, Zakład Ubezpieczeń nie ponosi odpowiedzialności za szkody powstałe wskutek braku konserwacji budynku (lokali) lub wynikających z faktu, że jego konstrukcja lub wykonanie (montaż poszczególnych części składowych) stałych elementów wykończeniowych nie odpowiada normom obowiązującym w budownictwie ”.

Postanowienia te w dniu 22 lipca 2007 r. zostały wpisane do rejestru klauzul abuzywnych odpowiednio pod nr 1223 i 1224.

W ocenie strony powodowej postanowienia te stanowiły niedozwolone postanowienia umowne w rozumieniu art. 385 § 1 k.c., ponieważ kształtowały prawa i obowiązki

7

1

Zgodnie z art. 830 § 1 k.c. przy ubezpieczeniu osobowym ubezpieczający może wypowiedzieć umowę w każdym czasie z zachowaniem terminu określonego w ogólnych warunkach ubezpieczenia.