zdaniu „procesy restrukturyzacyjne, przeprowadzane w przedsiębiorstwach zależnych muszą być zintegrowane z celami koncernu jako całości”. Z określeń normatywnych budowane są założenia, które służą do konstruowania modeli. W rozprawie te fragmenty wypowiedzi nie zostały skonsumowane, nie zbudowano modeli rozwoju czy modeli integracji doskonałej.
W podpunkcie 4.4. Budowa metody pomiaru efektywności restrukturyzacji, przechodzimy do setna rozprawy doktorskiej, czy jak mierzyć efektywność restrukturyzacji. W rozprawie czytamy, że „Na potrzeby budowy metody pomiaru efektywności restrukturyzacji dokonano wyboru wielkości mierzalnych, które charakteryzują efekty wdrażanych procesów restrukturyzacji w przedsiębiorstwach zależnych koncernu Volkswagen. Są to dwie wielkości mierzalne: przychody brutto oraz koszty całkowite, wykazywane kwartalnie w okresie badawczym 2004-2008 w grupach przedsiębiorstw zależnych koncernu Volkswagen”.
„Przychody brutto” jest to kategoria bardzo ogólna i bardzo pojemną”. Suma wszystkich wpływów i korzyści może pochodzić z różnych źródeł. Wyizolowanie tej części przychodów brutto, których wartość jest rezultatem „restrukturyzacji” jest trudne, lub wręcz metodologicznie niemożliwe. Poza tym wysokość przychodów przedsiębiorstwa nie odzwierciedla jego rzeczywistej sytuacji finansowej. Jednym z lepszych wskaźników oceny jest uzyskiwany dochód. Inny wskaźnik - koszt całkowity - również jest obarczony licznymi wadami. Poza tym ocena rezultatów (efektywności) jakiego procesu jak restrukturyzacja w przedziale kwartału, budzi moje zastrzeżenie. Skutki restrukturyzacji, czyli przebudowy w obszarze struktury organizacyjnej pokazują się po latach, a nie po kwartale.
W podsumowaniu rozdziału czwartego czytamy, że przedstawiono w nim „ konstrukcję metody pomiaru efektywności restrukturyzacji. Przedstawiono zastosowane narzędzia statystyczne i matematyczne wraz z uzasadnieniem ich zastosowania oraz sposobem interpretacji wyników. Opis metody poprzedzono założeniami, a po przedstawieniu sposobu interpretacji wyników, podano jej ograniczenia. Rozdział ten stanowi realizację głównego celu pracy”.
W rozdziale piątym kończącym opracowanie przedstawiono zastosowanie metod pomiaru efektywności restrukturyzacji. Sformułowano wiele wniosków, twierdzeń i sugestii. Doktorantka pisze, że „na podstawie wykonanych obliczeń dokonano weryfikacji hipotezy badawczej, udzielono odpowiedzi na dwa pytania badawcze”. Nie podzielam optymizmu Doktorantki.
5