4855312766

i dodaje się stronę lub bliższe określenie fragmentu na który się powołujemy np. [l.str.128] oznacza to ze myśl zaczerpnięto z pierwszej pozycji w spisie literatury (bibliografii) oraz na stronie wymienionej w tym przypadku na stronie 128.

Przypisy najczęściej stosowane występują w kilku rodzajach: pierwszy z nich nazywany jest przypisem źródłowym zwykłym. Informuje on o pochodzeniu koncepcji, danych liczbowych, sądów, klasyfikacji itp. Bez tego rodzaju przypisów praca nie może być przyjęta ponieważ świadczy ze jej autor nie poznał literatury i sięgnął do informacji z możliwych do sprawdzenia źródeł.

Przykłady przypisów źródłowych zwykłych

1.    Wolniewicz W., Podstawy Zarządzania, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 2009 str.23

2.    Walczak Z., Zarządzanie przez wyjątki, Przegląd Organizacji 2009 numer 3

3.    W. Wolniewicz, Podstawy, strona 30 (jeśli powołujemy się na źródło już eksponowane. Stosuje się też następujący sposób: Wolniewicz W. op. cit. (opus citatum dzieło już cytowane) str.30 jeśli przypis powtarzamy na tej samej stronie odwołujemy się do treści przez sformułowanie: tamże, str.52. W podobny sposób powołujemy się na źródła prawa lub obliczenia statystyczne.

Przykłady przypisów źródłowych rozszerzonych. Ten przypis występuje wówczas gdy pragniemy powołać się na poglądy lub wiedzę nie związaną ściśle z tokiem wywodów Zamieszczony w treści przypis mógłby rozerwać logiczny tok rozumowania. Umieszczamy więc źródło tak jak w przypisie zwykłym dodając, że np.: Przez zarządzanie rozumiemy proces ciągłego podejmowania decyzji przez menadżera. Ta definicja występuje w podręcznikach w których opisuje się decyzje biznesową.

Odrębnym rodzajem przypisów są przypisy polemiczne. Zawierają jak sama nazwa wskazuje polemikę z poglądami wyrażonymi w pracy np.: Trudno zgodzić się z prezentowanymi poglądami gdyż w publikacjach innych autorów np. W. Wojciechowski, Metodyka Zarządzania PWE Warszawa 208 strona 62 te problemy prezentowane są zgoła odmiennie.

Taki przypis jest wartościowy z wielu względów ,ale przede wszystkim świadczy o szerokiej wiedzy autora który zapoznał się z wieloma poglądami a wybrał do prezentacji w swojej pracy najbardziej odpowiadające jego potrzebom.

Innym przypisem stosowanym stosunkowo rzadko w pracach promocyjnych są przypisy dygresyjne. Służą one do zamieszczania uwag i spostrzeżeń nasuwających się piszącemu na marginesie rozważań głównych np.: Podobne zjawiska jak opisywane w tym rozdziale znane są w innych dyscyplinach naukowych np. w chemii czy biologii a także opisywane są często w literaturze np. Bolesław Prus Faraon.

Ostatnim rodzajem przypisów stanowi przypis odsyłający. Ma on za zadanie odesłać czytelnika do poprzednich lub następnych części pracy np.: Zagadnienie to zostanie szczegó-