2. z powodów etycznych oraz reputacji zawodowej należy dbać o rozsądne proporcje między cytatami i obcymi myślami a wiadomościami i wiedzą własną.
2.5. Zakończenie i podsumowanie
W pracach promocyjnych podsumowanie występuje często oddzielnie od zakończenia. Podsumowanie powinno w sposób syntetyczny sformułować to co w pracy osiągnięto, jakie tezy udowodniono, co jest istotą i sensem napisanej pracy. W zakończeniu natomiast staramy się odpowiedzieć na trzy następujące pytania:
1. jak zrealizowany został cel pracy sformułowany we wstępie? Należy opisowo udzielić wyczerpującej odpowiedzi.
2. Jakie praca ma znaczenie dla firmy, dla organizacji, dla otoczenia, dla nauki? Może to być znaczenie poznawcze, aplikacyjne, edukacyjne, marketingowe itp.
3. Jaki jest szczególny wkład autora w innowacyjny charakter pracy? Co sprawiło autorowi najwięcej trudności i co uważa w tej pracy za swoje największe osiągnięcie?
Zakończenie obok wstępu posiada szczególne znaczenie. Jest przedmiotem zainteresowania nie tylko promotora i recenzenta, ale także każdego czytelnika pracy. Poza tym są to wyodrębnione części pracy podlegające surowej ocenie. W nich zawarty jest kreatywny charakter autora. Najlepiej w tych częściach pracy widoczny jest twórczy i intelektualny wysiłek piszącego.
2.6. Bibliografia
W pracach promocyjnych niektórzy promotorzy nazywają spisem literatury lub spisem źródeł.
Ta część pracy dzieli się na:
1. Literaturę zwartą (podręcznikowa, książkową, encyklopedyczną itp.)
2. Literaturę czasopiśmienniczą (czasopisma naukowe, fachowe, branżowe, krajowe i zagraniczne)
3. Spis aktów normatywnych (ustaw, rozporządzeń, norm branżowych, jakościowych itp.)