4855312979

Prof. Hans von Mangoldt

Friedrich Schilling

ir. 18 V1854, zm. 27 X1925

Pierwszy rektor gdańskiej uczelni (1904-1907). W latach 1904-1925 profesor zwyczajny PG.

0    tym, że został rektorem założycielem THD, zdecydował talent organizacyjny, jakim wykazał się jako rektor TH w Akwizgranie. Przedstawiciel matematyki teoretycznej przełomu XIX

1    XX w. o szerokim wachlarzu zainteresowań naukowych: od eliptycznych funkcji modularnych, przez teorię względności, geometrię różniczkową, aż po teorię liczb. Utalentowany i niestrudzony nauczyciel. Wykładał na Politechnice Gdańskiej 4-semestralny kurs matematyki podstawowej, teorię funkcji, teorię liczb, rachunek wyrównawczy oraz teorię Max-ur. 9IV1869, zm. 25 V1950

W latach 1904-1938 profesor zwyczajny matematyki i geometrii PG, a w latach 1917-1919 rektor uczelni. Zdolności konstrukcyjne, jakie posiadał, sprawiły, że mając do dyspozycji w Gdańsku warsztat i mechanika, budowałzna-ne w ówczesnym świecie modele do kinematyki, geometrii wykreślnej, teorii funkcji. Autor wielu prac i publikacji z zakresu zastosowań geometrii do nomografii, fotogrametrii, perspektywy malarskiej, problemów budownictwa i sztuki oraz monografii z dziedziny geometrii rzutowej i nieeuklidesowej. Był kierownikiem Katedry Geometrii.

ir. 9 VII1871, zm. 16 VIII1943

W latach 1904-1937 profesor zwyczajny, a w okresie 1924-1925 rektor PG. Należał do kadry założycieli gdańskiej uczelni. Prowadził badania z podstaw geometrii. Publikował prace z teorii liniowych równań różniczkowych i ich zastosowań do sprzężonych obwodów drgających. W kręgu j ego zainteresowań leżała także historia matematyki.

ur. 20 V1890, zm. 4 III 1964

W latach 1926-1945 profesor zwyczajny PG. W okresie 1934-1941 był rektorem uczelni. Wyraził zgodę, aby studenci polscy od 1935 r. w urzędowych pismach posługiwali się nazwą „Politechnika Gdańska". W 1941 r. złożył dymisję z funkcji rektora, nie chcąc podporządkować uczelni dalszej dyscyplinie dyktowanej z Berlina. W tym samym roku objął stanowisko kuratora gdańskich szkół wyższych. Znakomity teoretyk i praktyk w dziedzinie aerodynamiki, w badaniach matematycznych z teorii przepływów, wymiany ciepła, teorii drgań. Współpracował z Sekcją Lotniczą PG. Po wojnie opracował nową metodę obliczania elementów łodzi podwodnych za pomocą komputera własnej konstrukcji (Beitrage und Dokumente zur Ge-schichte der Technischer Hochschule Danzig, Hannover 1979, Pracownia Historii PG).

PISMO PG I 7