490574415

Podstawy teoretyczne.

Fala elektromagnetyczna jest nośnikiem energii i może być wykorzystywana do bezprzewodowego przesyłania energii na duże odległości. Energia pola

elektromagnetycznego znajduje się w stanie cyklicznej wymiany energii pola magnetycznego i elektrycznego.

Promieniowanie to można przedstawić jako wysyłanie koncentrycznych kul o ciągle narastającym promieniu, oddalających się od anteny ze stałą szybkością. Przy rozchodzeniu się fali następuje ciągła zamiana energii elektrycznej w magnetyczną i na odwrót.

Zależność między długością a częstotliwością fali

W fali elektromagnetycznej występują jednakowe, okresowe zmiany natężenia pola w punktach przestrzeni, oddalonych od siebie o odległość, jaką pokona ta fala w określonym czasie, zwanym okresem. Odległość między dwoma sąsiednimi punktami przestrzeni, w których natężenie pola elektrycznego lub magnetycznego jest jednakowe nazywamy długością fali elektromagnetycznej. Długość fali L jest ściśle związana z częstotliwością f, która określa liczbę drgań w ciągu sekundy wykonanych przez pole elektryczne lub magnetyczne. Fale radiowe możemy określać poprzez ich długość lub częstotliwość.

Zależność między długością a częstotliwością fali jest określona następująco:

X = c/f [m]

gdzie: c - prędkość światła 3x10⁸ [m/s] f - częstotliwość fali [Hz]

wzór można uprościć: A.= 300/f [m] f - częstotliwość fali [MHz]

Przykładowo średniej częstotliwości radiofonii UKF FM równej 98*10⁶ Hz (98 MHz) odpowiada długość fali X =3*10⁸/98*10⁶=3,06 m.

Długość fali rozgłośni Warszawa I wynosi 1333,333m, a jej częstotliwość 225 kHz. Częstotliwości nadajnika amatorskiego 3,5714 MHz odpowiada długości fali 84m.

Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

18