4736387565

5)    poczynione spostrzeżenia dowodzą, że istnieją poważne braki w podjętych środkach dotyczących ochrony,

6)    otrzymano zawiadomienie lub skargę od stron trzecich dotyczące kwestii ochrony statku, lub

7)    statek posiada wydany po raz kolejny z rzędu tymczasowy międzynarodowy certyfikat ochrony statku (ISSC) i, według wiedzy i doświadczenia zawodowego inspektora, jednym z celów, jaki ma statek lub armator występując z wnioskiem o wydanie takiego certyfikatu, jest uniknięcie spełnienia wszystkich wymagań rozdziału XI-2 Konwencji SOLAS, o której mowa w art. 5 pkt 33 lit. a ustawy, i części A Kodeksu ISPS, o którym mowa w art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 4 września 2008 r. o ochronie żeglugi i portów morskich (Dz. U. Nr 171, poz. 1055), w czasie przekraczającym okres ważności pierwotnego certyfikatu tymczasowego.

§ 18. 1. Podczas przeprowadzania rozszerzonej inspekcji, o której mowa w art. 41 ustawy, inspektor, zgodnie z Rozporządzeniem Komisji (UE) nr 428/2010 z dnia 20 maja 2010 r. w sprawie wykonania art. 14 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/16/WE w odniesieniu do rozszerzonych inspekcji statków (Dz. Urz. UE L 125 z 21.05.2010, str. 2) sprawdza następujące obszary ryzyka:

1)    dokumentacja;

2)    budowa i stan kadłuba;

3)    stopień wodoszczelności;

4)    systemy awaryjne;

5)    łączność radiowa;

6)    operacje ładunkowe;

7)    ochrona przeciwpożarowa;

8)    alarmy;

9)    warunki pracy i życia marynarzy;

10)    wyposażenie nawigacyjne;

11)    urządzenia ratunkowe;

12)    ładunki niebezpieczne;

13)    urządzenia napędowe i wspomagające;

14)    zapobieganie zanieczyszczeniom.

2. Inspekcja rozszerzona obejmuje sprawdzenie konkretnych elementów w ramach obszarów ryzyka, o których mowa w ust. 1, w zależności od rodzaju statku, na którym