4736387614

b)    strona nr 19, wiersz nr 4 od dołu, zamiast „(...) bezpieczne sterowania statkiem", powinno być „(...) bezpieczne sterowanie statkiem",

c)    strona nr 30, wiersz nr 2 od góry, powinno być „(...) a układ składa się z,

d)    strona nr 32, wiersz nr 6, 7, 8,11, 25, 26 i 27 od góry, parametr „j" powinien być napisany kursywą, a jest czcionką prostą (w celu zachowania zgodności z wzorami),

e)    strona 44, wiersz nr 5 od góry, zamiast „Koncepcji sztucznych potencjałów", powinno być „Koncepcja sztucznych potencjałów

f)    niespójność oznaczeń parametrów na rysunku 2.14 z opisem w tekście pod nim (strona 53).

Gdzieniegdzie w pracy brakuje przecinków:

a)    strona 8, wiersz nr 2 od góry, powinno być „{...) i systemy elektronawigacyjne, takie jak log

(•-)",

b)    strona 12, wiersz nr 4 od góry, powinno być „{...) w postaci Igdu, czy mielizny (...)",

c)    strona 55, wiersz nr 5 od dotu, powinno być „(...) istnieje ryzyko kolizji między tym statkiem, a statkiem własnym."

Dosyć powszechnie spotykanym błędem językowym (zresztą nie tylko w tej pracy) jest używanie wyrazu „ilość” dla określenia liczebności rzeczy policzalnych, np.:

a)    strona nr 9, wiersz nr 20 od góry, jest „(...) ilością spotkanych statków", a powinno być „(...) liczbą spotkanych statków",

b)    strona nr 26, wiersz nr 18 od dołu, jest „Pewna ilość ocenionych rozwiązań (...), a powinno być „Pewna liczba ocenionych rozwiązań (...)",

c)    strona nr 33, wiersz nr 11 od dołu, nie „(...) ilość spotkanych uczestników", a „(...) liczba spotkanych uczestników",

d)    strona nr 81, wiersz nr 10 od góry, zamiast „(...) osiągnięcie maksymalnej ilości iteracji", powinno być „(...) osiągnięcie maksymalnej liczby iteracji".

4. Uwagi krytyczne

a) Na wstępie tego punktu odniosę się do niektórych założeń (punkt 3.2.1 na stronach 62-63), które autorka (jeśli dobrze zrozumiałem) miała brać pod uwagę w procesie wyznaczania trajektorii algorytmem mrówkowym. Pierwszy aspekt to „uwzględnienie własności dynamicznych statku własnego". Czy faktycznie zostało to w algorytmie zaimplementowane? Patrząc na wymienione w punktach (na stronie 68) dane wejściowe do algorytmu można mieć wątpliwości. Zresztą punkt ten zrealizowany byłby prawidłowo, gdyby algorytm uwzględniał tzw. plany manewrowe statków (ang. wheelhouse poster). Dostarczają one m. in. takich informacji, jak promień skrętu statku oraz dystans i czas potrzebny na zatrzymanie się z prędkości marszowej. Tymczasem, wyznaczone na rysunkach od 4.2 do 4.65 trajektorie sugerują, że statek skręca prawie w miejscu, co szczególnie w stosunku do dużych jednostek nie jest poprawnym przybliżeniem.

Kolejny aspekt w tych założeniach to dyskusyjna „powtarzalność wyników”. Sama autorka na stronie 56 w rozprawie pisze, że w metodach heurystycznych (algorytmy mrówkowe do nich