5018281771

WSTĘP

Celem niniejszej pracy jest przedstawienie rozwoju i warunków rozwoju rzeźby wschodniej części Wyżyny Miechowskiej od chwili wynurzenia się lądu w okresie górno-kredowym do czasów obecnych. Do rozwiązania tego zagadnienia zmierzałam poprzez szczegółowe badanie wszystkich form, występujących na tym obszarze ¹. Rozwój form powierzchni ziemi starałam się powiązać z innymi warunkującymi je elementami środowiska geograficznego, jak budową geologiczną, klimatem, stosunkami wodnymi, szatą roślinną, oraz z działalnością gospodarczą człowieka.

Badania terenowe przeprowadziłam z ramienia Katedry Geografii Fizycznej UJ w latach 1951 i 1953. Zebrany materiał uzupełniłam dodatkowymi spostrzeżeniami w terenie w 1955 roku.

Praca została wykonana pod kierunkiem profesora dr M. Klimaszewskiego, któremu składam serdeczne podziękowanie za wskazówki i okazywaną życzliwość.

Badaniami geomorfologicznymi objęłam obszar wschodniej części Wyżyny Miechowskiej należący do dorzeczy Scieklca i górnej Nidzicy. Teren ten zajmuje południowo-wschodnią część arkusza mapy 1 : 100 000 „Miechów" oraz skrawek sąsiedniego arkusza „Działoszyce". Jest on ograniczony na południu równoleżnikiem 50° 15' i działem wodnym IV rzędu między dorzeczami Ścieklca i Łętówki, na zachodzie — działem wodnym III rzędu między dorzeczami okresowej strugi Cisiej Woli i Kalinki, na północy — linią przebiegającą przez Małoszów i Sancygniów, a od strony wschodniej — doliną Nidzicy po Skalbmierz.

1

Badania polegały przede wszystkim na wykonywaniu zdjęcia geomorfologicznego, którego rezultatem jest „Mapa geomorfologiczna¹¹ tego terenu w skali 1 : 25 000 (5) ². W niniejszej pracy został zamieszczony tylko fragment tej mapy (ryc. 10).

2

Liczba w nawiasie oznacza kolejność według spisu map zamieszczonego na s. 70.