518321524

nawilżania i różnicy pomiędzy zawartością pary wodnej w powietrzu w pomieszczeniu równą 8 g/kg a średnią zawartością pary wodnej w powietrzu zewnętrznym. Odpowiednio do tego zdefiniowane są gramogodziny osuszania. Dla analizowanego roku, ilość gramogo-dzin nawilżania wynosi 22 200 h/rok-g/ kg, natomiast gramogodzin osuszania 4160 h/rok • g/kg - są to oczywiście wartości teoretyczne przy założeniu 24 godzinnego działania układu klimatyzacji, braku wewnętrznych zysków wilgoci i utrzymywaniu wilgotności wewnętrznej powietrza na poziomie odpowiadającym zawartości wilgoci 8 g/kg.

W praktyce w układach klimatyzacyjnych budynków użytkowych dopuszczalne są znaczne odstępstwa od powyższych wartości teoretycznych. Górna granica zakresu optymalnego wilgotność względnej powietrza wewnętrznego to ok. 60%, dolna znajduje się na poziomie ok. 40%, wartości graniczne, których nie należy przekraczać to 75% i 30%. Dodatkowo w pomieszczeniach występują na ogół zyski pary wodnej, najczęściej od ludzi, które zimą poprawiają warunki wilgotnościowe w pomieszczeniach, natomiast latem wręcz odwrotnie.

Przyjmując całoroczne zyski pary wodnej w pomieszczeniu na poziomie lg/kg nawiewanego powietrza, 24 godzinną pracę układu klimatyzacji i utrzymywanie wilgotności względnej na poziomie optymalnym (40-5-60%), gramogodziny nawilżania dla analizowanego roku wynoszą 5450 h/rok -g/kg, gramogodziny osuszania 2800 h/rok-g/kg, natomiast dla 12 godzinnej dziennej pracy układu klimatyzacji odpowiednio: gramogodziny nawilżania 2785 h/rok-g/kg, gramogodziny osuszania 1210 h/rok-g/kg. Przyjmując powyższe założenia i utrzymywanie wilgotności względnej w zakresie dopuszczalnym (30-5-75%) oraz 12 godzin pracy systemu klimatyzacji w ciągu dnia, gramogodziny nawilżania wynoszą 920 h/rok* g/kg, natomiast gramogodziny osuszania 240 h/rok-g/kg. Są to więc wartości znacznie mniejsze od teoretycznych.

Praktycznie, z punktu widzenia utrzymania wilgotności względnej powietrza w zakresach optymalnych w przeciągu całego roku dużo większe znaczenie energetyczne ma nawilżanie powietrza niż jego osuszanie (rys. 2). Osuszanie powietrza najczęściej i tak występuje w układach klimatyzacyjnych ze względu na stosowanie chłodnic o temperaturze powierzchni poniżej punktu rosy powietrza nawiewanego.

Koszty energetyczne nawilżania powietrza

Proces nawilżania powietrza w klimatyzacji wiąże się ze zwiększeniem zawartości wilgoci w powietrzu dostarczanym do pomieszczenia, tak by osiągnąć wymagany poziom wilgotności względnej powietrza w warunkach termicznych panujących w pomieszczeniu. W przypadku osuszania proces jest odwrotny. W układach klimatyzacyjnych nawilżanie powietrza osiąga się poprzez wprowadzenie do jego strumienia wody lub pary wodnej, a także poprzez mieszanie z powietrzem wilgotnym.