518321525

Osuszanie natomiast, realizowane jest poprzez kontakt powietrza z powierzchnią (chłodnicą) o temperaturze niższej niż temperatura punktu rosy powietrza lub rzadziej poprzez kontakt ze złożem sorpcyjnym (higroskopijnym) regenerowanym na zimno lub gorąco. W praktyce jednak najczęściej nawilżanie powietrza w klimatyzacji komfortu odbywa się poprzez wtrysk pary lub rozpylanie wody w komorach zraszania. Ze względu na wady nawilżaczy wodnych (komór zraszania), do których zaliczyć można przede wszystkim: stosunkowo duże gabaryty, konieczność częstego czyszczenia i dezynfekcji wody obiegowej, groźbę rozwoju flory bakteryjnej i mikroorganizmów, problemy z porywanymi cząsteczkami rozpylanej wody, straty ciśnienia (ok. 100-5-200 Pa), znajdują one zastosowanie głównie w instalacjach przemysłowych. Zostały one wyparte przez nawilżacze parowe z własnymi wytwornicami pary. W niektórych sytuacjach, gdy w budynku istnieje instalacja parowa (kotłownia parowa), stosowana jest centralna dystrybucja pary do lanc umieszczonych w kanałach lub centralach klimatyzacyjnych.

Jeżeli para wodna wprowadzana do powietrza jest parą suchą a nie przegrzaną, a tak jest w większości przypadków, to strumień ciepła wprowadzany do powietrza jest niewielki, a jego temperatura nieznacznie wzrasta (ok. 0,5-J-l,0°C). Z pewnym uproszczeniem można przyjąć, że proces nawilżania parą suchą przebiega wzdłuż izotermy termometru suchego (rys. 3).

W przypadku nawilżania w komorze zraszania proces jest dużo bardziej skomplikowany, praktycznie jeżeli nie podgrzewamy wody obiegowej, temperatura wody uzupełniającej jest zbliżona do temperatury adiabatycznego nasycenia i nie ma dużych strat ciepła obiegu wodnego to proces nawilżania w komorze zraszania przebiega adiabatycznie (rys. 3). Wiążę się to z ochłodzeniem przepływającego powietrza i jeżeli chcemy w pełni kontrolować temperaturę nawiewanego powietrza to koniecznością jest jego ponowne ogrzanie na nagrzewnicy przed wprowadzeniem powietrza do pomieszczenia (rys. 3).

Koszty energetyczne związane z procesem nawilżania powietrza w klimatyzacji zależą głównie od sposobu nawilżania (wodnego czy parowego), od zakresu utrzymywanej wilgotności względnej (zakres optymalny czy minimalny) oraz oczywiście od parametrów wilgotnościowych powietrza zewnętrznego (stopnio-godzin nawilżania).

Ogólnie uważa się, że najtańszym energetycznie sposobem nawilżania powietrza stosowanym w klimatyzacji jest nawilżanie wodne w komorach zraszania lub komorach o powierzchniach zraszanych. Jest tak, ale pod warunkiem, że nie podgrzewamy powietrza po procesie nawilżania. Koszty z tym związane, to koszty przetłaczania i rozpylania wody (napęd pompy obiegowej), koszty związane ze zwiększeniem oporu przepływu powietrza przez centralę, koszty ponownego