Sieci WAN
Sieci WAN umożliwiają połączenie sieci lokalnych ze sobą bez względu na dzielące je odległości. Do ich budowy wykorzystuje się routery, protokoły routingu oraz urządzenia transmisji danych. Sieci rozległe różnią się znacząco od sieci lokalnych, a do ich projektowania, budowania i administrowania wymagane są inne umiejętności niż w przypadku sieci LAN.
Sieci rozległe są strukturami wieloskładnikowymi, zbudowanymi przy wykorzystaniu różnorodnych technologii standardowych i bardzo specjalistycznych. Wiele konkurencyjnych technologii różni się funkcjami, wydajnością i kosztami. Najtrudniejszym etapem budowania sieci WAN jest dopasowanie odpowiednich technologii w sposób umożliwiający spełnienie wymagań użytkownika. Do bazy technologicznej sieci rozległych należą:
- urządzenia transmisji,
- sprzęt komunikacyjny,
- adresowanie międzysieciowe,
- protokoły routingu.
Zastosowanie urządzeń transmisji w sieciach WAN
Urządzenia transmisji danych stanowią najszerszą gamę rozwiązań dostępnych dla projektanta sieci WAN. Istnieje wiele rozwiązań różniących się parametrami takimi jak przepustowość czy koszty. Sposób realizowania połączeń jest zależny od typu zastosowanych urządzeń.
Jedną z metod komunikacji jest komutowanie obwodów, w którym tworzone jest połączenie dedykowane między dwiema stacjami końcowymi. Połączenie to jest fizycznym obwodem zestawianym przez urządzenia komutacji obwodów i dedykowanym danemu połączeniu na czas trwania sesji komutacyjnej. Po zakończeniu sesji połączenie przestaje istnieć (przykładem jest sieć telefoniczna). Istotą tej metody jest zastosowanie dedykowanych obwodów fizycznych między centralami. Jedną z grup urządzeń metody komutowania obwodów są linie dzierżawione. Nazwa ich wynika z faktu, iż są one wynajmowane za miesięczną opłatą od operatora telekomunikacyjnego. Są one także nazywane łączami stałymi lub prywatnymi, ponieważ ich całe pasmo przenoszenia zarezerwowane jest dla podmiotu wynajmującego.
Cyfrową formą komutacji obwodów jest technologia ISDN, umożliwiająca jednoczesne przesyłanie wielu rodzajów sygnałów po tym samym łączu fizycznym. Rozróżniamy dwa rodzaje dostępów ISDN: podstawowy BRA (Basic Ratę Access) i główny (rozszerzony) PRA (Primary Ratę Access). Dostęp podstawowy BRA pracuje z przepustowością 144 kb/s i składa się z dwóch kanałów B o przepustowości 64 kb/s i jednego kanału D
0 przepustowości 16 kb/s. Kanał D pełni funkcje kontrolne, wykorzystywane przy nawiązywaniu i przerywaniu połączenia. Dostęp PRA posiada przepustowość 2,048 Mb/s
1 składa się z 30 kanałów B o przepustowości 64 kb/s i kanału D o przepustowości 64 kb/s.
Inna metodą jest komutacja pakietów, w której jest stosowany wewnętrzny format pakietów, wykorzystywany do opakowywania transportowanych danych. W tej metodzie urządzenia komutacji pakietów nie zestawiają dedykowane połączenia pomiędzy dwiema lokalizacjami. Zamiast tego urządzenia dostępu klienta zapewniają połączenia „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego"
7