GiZ w nauczaniu pi�ki siatkowej 1

Nauczanie gry w piłkę siatkową

Materiały pomocnicze dla nauczycieli kultury fizycznej or^z prowadzących sekcje piłki siatkowej SKS.

STANISŁAW FRET

<9. Wykonywanie skoków zajęczych.

VlO. Wykonanie wypadu w przód z równoczesnym ułożeniem ramion na podłożu.

<11. J.w^/. z oderwaniem jednej nogi od podłoża.

*12. W parach naprzeciwko siebie-— kołyska. Kto wyżej.

<13. Poślizg w kołysce po odbiciu się z wypadu jednonóż.

<14. Po odbiciu się jednonóż z wypadu wykonanie niskiego lotu i lądowanie w kołysce z poślizgiem. <15. W parach naprzeciwko siebie z chwytem za dłonie, równoczesny wypad prawymi nogami w bok

7 przysiadem na pięcie.

/16. J.w., po wykonaniu skłonu w przód puścić dłonie partnera i wykonać kołyskę na plecy.

17. Ćwiczenia padu bocznego w formie ścisłej z imitacją odbicia oburącz i jednorącz dołem. •

Zagrywka

Podział

1.    Dolna frontowa, sytuacyjna. boczna.

2.    Górna tenisowa, szybująca, wypychana palcami, bokiem.

Ćwiczenia'

1.    Wykonanie zagrywki dolnej wewnętrzną stroną dłoni (packa). Po zagrywce należy wykonać krok w przód nogą zak roczną.

2.    To samo wykonać pięścią.

3.    Celowanie zagrywką w stojącego partnera za siatką.

4.    Rzuty piłką znad głowy oburącz (z nadgarstka).

a nad siatką, b — pod siatką z kozłem, c — z kozłem przed siatką.

I* o r u s z a n i c się i postawa siatkarska

Postawy wyjściowe:

□    wysoka (rozkroczna lub wy-k roczna),

□    niska (rozkroczna lub wykro-

czna).

Postawy względem położenia ciała:

□    stale (górna, dolna),

□    o zachwianej równowadze jipad w przó l, w bok oburącz 1'jcdnorącz), ;|j

□    w' locie (rzut). ¹ ■

Sposoby poruszania się:

□    krok zwykły (wielokierunkowy bez poruszania się w bok),

q bieg.

□    krok dostawny w bok,

□    doskok,

□    wypad.

Ćwiczenia

Postawa wysoka. Kąt między podudziem i udem powyżej 135 . Środek ciężkości ciała nie może wychodzić poza stopy.

1.    Poruszanie się w przód o nogach i ramionach lekko ugiętych.

2.    To samo w tył. Ruch rozpoczyna noga wysunięta w danym kierunku.

3.    Poruszanie się w bok równolegle do instruktora.

4.    Bieg w przóu i tył.

5.    Lustro. Instruktor w prawo, zawodnicy w lewo itd.

6.    Wykonywanie doskoku, tempo raz-dwa.

7.    Bieg zakończony doskokiem.

8.    Ćwiczący wykonują wypad je-dnouóż ! równoczesnym wyciągnięciem ramion w przód.

Nauczyciel wf w Szkole Podstawowej nr 3 w Kaliszu

5.    Uderzenie piłki trzymanej na wysokości barków a potem twarzy.

6.    Podrzuty piłki oburącz nad prawe ramię na odległości 70 cm.

7.    Uderzanie piłki na kozioł (podrzuconej przed sobą oburącz).

8.    Zagrywka tenisowa nad siatką l coraz większej odległości. Partner po przeciwnej stronie siatki powinien tę piłkę schwycić.

9.    Przyjęcie dołem zagrywki tenisowej.

Odbicia górne

Postawa do odbicia sposobem górnym, wykroczno-rozkroczna. stabilna. Nogi lekko ugięte w stawach kolanowych. Piłka .odbijana jest 15 -20 cm przed twarzą z wysokości oczu.. Dłonie o palcach luźnych lecz możliwie szeroko rozstawionych tworzą koszyczek, w' którym ostatnie człony odpowiadają powierzchni piłki. Kciuki koniecznie skierowane do siebie. Dłonie zgięte w nadgarstkach w stronę twarzy. Tułów prosty, głowa odchylona do tylu.

Ćwiczenia

1.    Przenoszenie ramion sprzed siebie w' stronę twarzy, tak aby kciuki opierały się o brodę a pozostałe palce obejmowały bok twarzy.'

2.    W uformowany koszyczek wpychanie piłki przez współćwi-czącego.

3.    W staniu przy drabinkach lub ścianie, podrzut piłki od dołu i chwyt jej w koszyczek.

4.    Odbicia piłki po podrzuceniu od dołu — 1, 2, 3 razy.