518322133

75

we. W przypadku zastosowania N anten nadawczych i N anten odbiorczych istnieje teoretyczna możliwość N—krotnego wzrostu przepustowości łącza (bez poszerzania pasma emisji). Zastosowanie techniki MIMO może służyć nie tylko zwiększeniu przepływności, ale także poprawie jakości odbioru. Warunkiem skuteczności takiego podejścia jest możliwie daleko posunięta niezależność charakterystyk transmitancji „podkanałów” (jest ich N2) między poszczególnymi antenami. Założenie to jest lepiej spełniane w trudnych warunkach propagacyjnych, gdy fale rozchodzą się wielodrogowo napotykając na liczne przeszkody, znacznie gorzej — w otwartej przestrzeni.

Różne warianty stosowania techniki MIMO przedstawiono na rys. 10. Transmisja wieloantenowa jest szeroko wykorzystywana w sieciach WLAN, ale staje się coraz popularniejsza także w sieciach komórkowych.

•    Nadawanie zbiorcze (transmit diversity - TxD)

•    Odbiór zbiorczy (receive diversity - RxD)

•    Cel stosowania: zwiększenie pojemności, poprawa jakości transmisji

Multipleksacja przestrzenna (spatial multiplexing)

Cel stosowania: zwiększenie przepływności, poprawa jakości transmisji

Rys. 10. Techniki transmisji wieloantenowej (MIMO)

3.1.4. Łączność satelitarna

Mikrofale stanowią podstawę w łączności satelitarnej. Satelity telekomunikacyjne są rozmieszczone na różnych wysokościach: na orbicie geostacjonarnej GEO¹⁵, na niskich orbitach niewiele oddalonych od powierzchni Ziemi lub w strefie orbit pośrednich.

Wyraźne ograniczenie użytkowanych orbit do szczególnych zakresów wysokości wynika z obawy o delikatne układy elektroniczne satelitów. Ziemię otaczają bowiem warstwy uwięzionych w jej polu magnetycznym wysokoenergetycznych jonów, pochodzących ze Słońca. Miejsc o wzmożonej radiacji, które noszą nazwę pasów van Allena, trzeba unikać, gdyż techniczne i ekonomiczne koszty czynnej obrony przed promieniowaniem, w postaci osłon i ekranów, byłyby zbyt wysokie. Z drugiej strony trudno ograniczać

¹⁵ GEO (Geostationary Earth Orbit) - orbita na wysokości 35786 km