5555240879

Zasada integracji polityki ochrony środowiska z politykami sektorowymi

Zasada integracji polityki ochrony środowiska z politykami sektorowymi polega na uwzględnianiu ochrony środowiska przy ustalaniu i realizacji wszystkich polityk i działań Wspólnoty. Działanie takie uznane jest za konieczne dla realizacji zrównoważonego rozwoju.

Zasadę tę wyraża art. 11 TfUE (dawny art. 6 TWE).

Podstawowym instrumentem realizacji zrównoważonego rozwoju i integracji ochrony środowiska z politykami sektorowymi jest instytucja tzw. strategicznej oceny oddziaływania na środowisko.

Zasada prewencji

Zasada prewencji należy do najstarszych i najpowszechniej uznawanych zasad ochrony środowiska. Polega ona, najogólniej rzecz biorąc, na obowiązku rozważenia potencjalnych skutków danego działania przed jego podjęciem i wyciągnięcia stąd odpowiednich wniosków.

W TfUE zasadę tę wyraża art. 191 ust. 2 (dawny art. 174 ust. 2 TWE), który stanowi, że: Polityka Unii w dziedzinie środowiska opiera się (...) na zasadach działania zapobiegawczego (preventive action should be takeń).

Zasada ta jest realizowana przede wszystkim w przepisach dotyczących postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko zarówno w odniesieniu do konkretnych przedsięwzięć inwestycyjnych, jak i planów, programów, polityk itp. dokumentów strategicznych.

Zasada przezorności (ostrożności)

Zasada przezorności związana jest z zasadą prewencji i choć w świecie jest od tej ostatniej nieco mniej rozpowszechniona, to akurat w prawie wspólnotowym stanowi częstą podstawę działania. Mówiąc w skrócie, nakazuje ona podjęcie działań zapobiegawczych zawsze wtedy, kiedy nie został dowiedziony brak negatywnych oddziaływań na środowisko. Wykazanie owego braku negatywnego oddziaływania jest przy tym obowiązkiem podmiotu, który zamierza podjąć określoną działalność.

© Ministerstwo Spraw Zagranicznych, 2010

7