5555240881

Również zasada wysokiego poziomu ochrony wyrażona jest w art. 191 ust. 2 TfUE (dawny art. 174 ust. 2 TWE), który stanowi: Polityka Wspólnoty w dziedzinie środowiska naturalnego stawia sobie za cel wysoki poziom ochrony. Do zasady tej odnosi się również art. 3 TUE (dawny art. 2 TUE), który wśród zadań Wspólnoty wymienia popieranie wysokiego poziomu ochrony i poprawy jakości środowiska naturalnego, a także art. 114 TfUE (dawny art. 95 ust. 3 TWE) , nakładający na Komisję obowiązek uwzględniania wysokiego poziomu ochrony we wszystkich przedkładanych wnioskach legislacyjnych, dotyczących m.in. środowiska.

Zasada usuwania szkód u źródła

Zasada ta oznacza, że potencjalne szkody w środowisku, w tym przede wszystkim zanieczyszczenia, powinny być usuwane na najwcześniejszym możliwym etapie, np. już w początkowej fazie procesu produkcji, a nie po jego zakończeniu. Promuje więc ona rozwiązania polegające np. na stosowaniu technologii czystszej produkcji (powodującej mniej zanieczyszczeń, mniej materiało- i energochłonnej) zamiast technologii i rozwiązań „końca rury”, polegających na neutralizowaniu lub usuwaniu istniejących już zanieczyszczeń (rozwiązaniami takimi są np. filtry, składowiska odpadów itp.). Zasada ta preferuje ustalanie standardów emisyjnych dla szkodliwych substancji.

Zasada ta wyrażona jest w art. 191 ust. 2 TfUE (dawny art. 174 ust. 2 TWE): Polityka Wspólnoty w dziedzinie środowiska naturalnego (...) opiera się na zasadzie (...) naprawiania szkody w pierwszym rzędzie u źródła.

Zasada kompleksowej ochrony

Zasada ta nie jest wprost wyrażona w TfUE, wyprowadza się ją natomiast z przyjętych tam zasad. Najczęściej łączona jest z zasadą wysokiego poziomu ochrony. Jak stwierdził ETS w sprawie C-284/95 Safety High-Tech, nie oznacza ona jednak, że podjęcie działań zmierzających do zwalczania jakiegoś konkretnego problemu środowiskowego nie jest

© Ministerstwo Spraw Zagranicznych, 2010

9