4. zasadę społecznej gospodarki rynkowej
Zasada ta wyrażona jest w art. 20 konstytucji, który stanowi, że społeczna gospodarka rynkowa oparta na wolności działalności gospodarczej, własności prywatnej oraz solidarności, dialogu i współpracy partnerów społecznych stanowi podstawę ustroju gospodarczego RP.
Została ona wdrożona do polskiego systemu z Niemiec. Jej autorami są: Alfred Muller - Armack - twórca koncepcji Ludwik Erhard - minister gospodarki w Niemczech, kanclerz Niemiec, zajmował się wdrażaniem tej koncepcji.
Był to okres po II wojnie światowej (1947 rok). W ramach programu alheńskiego partia CDU zaproponowała tę koncepcję. Alfred Muller -Armack uważał, że należy połączyć liberalną gospodarkę i pomoc najsłabszym.
Cele programu:
a) osiągnięcie maksymalnego dobrobytu (gospodarczego i społecznego): konkurencja ściśle związana ze wzrostem gospodarczym zabezpieczenie zatrudnienia
wolność handlu zagranicznego
b) zabezpieczenie porządku pieniężnego
ma zabezpieczyć sprawy gospodarcze i sprawiedliwy społecznie porządek pieniężny
zabezpieczenie bilansu płatniczego swoboda Banku Centralnego
c) zapewnienie najsłabszym i najuboższym bezpieczeństwa, sprawiedliwości społecznej, pomoc
niepełnosprawnym, postęp społeczny
d) świadczenie pomocy społecznej dla najsłabszych i najuboższych
Zadania państwa:
pobudzenie gospodarki w stanie stagnacji oraz studzenie gospodarki w okresie zbyt szybkiego
rozwoju (państwo powinno pozwalać gospodarce rozwijać się) wspomaganie mechanizmów rynkowych programowanie i prognozowanie
tworzenie warunków sprawiających by uczestnicy rynku interesowali się interesem zarówno
swoim jak i państwa
tworzenie warunków dla zrównoważonego rynku pełnienie inspirującej roli w przekształceniach własnościowych funkcje ogólnospołeczne (dotyczą zapewnienia właściwej edukacji, ochrony zdrowia,
bezpieczeństwa, rozwoju kultury i nauki itp.)