70183

Ordoliberalizm i założenia doktrynalne społecznej gospodarki rynkowej

Nurt zbliżony do liberalizmu wykształcony w Niemczech w latach 30 i 40 XX wieku. Stanowił próbę modyfikacji anglosaskiej doktryny klasycznego liberalizmu. Stal się połączeniem poszanowania dla własności prywatnej, reguł gospodarki rynkowej, katolickiej nauki społecznej i konserwatyzmu obyczajowego.

Założenie gospodarcze tego nurtu opierały się na etyce i poszanowaniu pracowników. Ortoliberałowie opowiadali się za ustrojem gospodarki rynkowej, dopuszczali natomiast interwencję państwa tam, gdzie wymagała tego ochrona konkurencji.

Społeczna gospodarka rynkowa jest jednym z pojęć utworzonych przez doktrynę ortoliberalną. Opiera się ona na wolnym rynku i własności prywatnej, z tym, ze rynek oznaczać ma dobro wspólne całego społeczeństwa, nie powinien być wobec tego zawłaszczany przez państwo, ani tym bardziej przez żadne grupy interesów. Rolę państwa ograniczano do postaci "stróża nocnego", który miał zajmować się ochroną interesu publicznego oraz w swej polityce realizować zasady sprawiedliwości społecznej, a ponad to być gwarantem równości wobec prawa wszystkich podmiotów na rynku (stwarzać warunki uczciwej konkurencji, chronić konsumentów i małych przedsiębiorców oraz zapewniać niezbędne minimum bezpieczeństwa socjalnego).