a) wąskie znaczenie państwa prawa - zasada ta skierowana jest jedynie do organów państwowych
-naruszanie przepisów i norm prawa przez obywateli nie jest naruszeniem zasady państwa prawa
b) szerokie znaczenie państwa prawa - zasada ta odnosi się w równym stopniu do organów państwowych, co do obywateli danego kraju
1. PRAWORZĄDNOŚĆ FORMALNA I PRAWORZĄDNOŚĆ NIEFORMALNA
1) Praworządność formalna na praworządność formalną składa się obowiązek przestrzegania prawa oraz spełnione pewne minimum warunków formalnych prawa (np. poprawność uchwalenia, publikacja)
-ten sposób praworządności nie zwraca uwagi na treść wewnętrzną prawa -praworządnym formalnie będzie poprawnie uchwalone prawo państwa totalitarnego
-jest to praworządność jako zespół wartości formalnych -praworządność w rozumieniu formalnym jest tworem całkowicie niemożliwym do zrealizowania, nawet na polu teoretycznym
-idea porządku prawnego, która realizuje jedynie wartości czysto formalne jest fikcją
-nie może istnieć porządek formalny w oderwaniu od wartości materialnych
-nie może istnieć porządek prawny, który nie zajmuje żadnego stanowiska wobec podstawowych kwestii prawnych, np. prawa i wolności obywatelskie, prawo własności
-prawo uznaje zasadę równości wszystkich ludzi albo nie -nie mogą istnieć stanowiska pośrednie -niezależnie od tego czy prawo ustanawiane jest formalnie czy z naruszeniem zasad praworządności formalnej, jakieś odniesienie do praworządności materialnej zawsze będzie istniał
2) Praworządność materialna na praworządność w tym rozumieniu, obok warunków formalnych oraz obowiązku przestrzegania prawa, składają się również pewne określone warunki materialne, jak spełnienie określonego minimum sprawiedliwości i słuszności przez normy
-praworządność materialna zakłada istnienie innych, poza formalnymi, wymogów, jakie muszą być postawione przed prawem, aby mogło ono nakładać na obywateli obowiązek jego przestrzegania