OGÓLNE ZASADY PROJEKTOWANIA
Podstawową zasadą transportu zewnętrznego jest dążenie do doprowadzenia wszelkich środków tego transportu tek daleko w głąb placu budowy, do takich miejsc na budowie, skąd materiały, półfabrykaty i konstrukcje budowlane mogłyby być za pomocą środków transportu pionowo-poziomego , z pominięciem oddzielnego transportu wewnętrznego , podniesione i ułożone na miejscach roboczych budowy bądź bezpośrednio na miejscach wbudowania. Celem tej zasady jesy skrócenie przebiegów transportu poziomego wewnętrznego lub całkowite jego wyeliminowanie , gdyż transport ten jest znacznie droższy od takiego samego, lecz dalekiego transportu zewnętrznego .
Inną zasadą transportu budowlanego jest konieczność powiązania go z transportem wewnętrznym przez stosowanie na szeroką skalę pojemników do różnych materiałów budowlanych ,a w szczególności do materiałów sztukowych (np. cegła) , półfabrykatów plastycznych (stal zbrojeniowa , drewno itp.). W takim przypadku należy przeprowadzić wyładowanie pojemników z materiałami nadchodzącymi transportem zewnętrznym w bezpośredni zasięg środka transportu pionowo-poziomego (np. żuraw wieżowy) i bezpośrednio podawać je na poszczególne miejsca robocze budowy.
Podstawowym zadaniem przy projektowaniu transportu budowlanego jest wybór jego rodzaju w zależności od kierunku transportu , rodzaju przewożonego ładunku i jego ilości oraz przewidywanego kosztu jednostki ładunku.
O wyborze rodzaju trakcji transportu (samochodowa , ciągnikowa , normalnotorowa .specjalna) decyduje w przeważającym stopniu ilość transportowanych materiałów , częstotliwość ich przewożenia oraz odległość i charakter tras przewozowych
Wybór trasy transportowej jako stałej czy czasowej opiera się na zasadzie ,że drogi zarówno dojazdowe (zewnętrzne), jak i wewnętrzne oraz niezbędne środki transportowe powinny być oddane do użytku przed rozpoczęciem właściwych robót budowlanych .Wybór rodzaju transportu zewnętrznego zależy od wielkości przewozów zasadniczych materiałów masowych .
O wyborze trakcji transportu decydują uzupełniające się wzajemnie względy techniczne i ekonomiczne.
Systematykę i kolejność projektowania budowlanego transportu poziomego, niezależnie od jego rodzaju, składa się ona z następujących czynności, uszeregowanych w kolejności opracowania projektu:
a) określenie ilości głównych materiałów, półfabrykatów i konstrukcji budowlanych oraz ilości tych materiałów do przewozu w ciągu doby (na podstawie zestawienia analitycznego ogólnego harmonogramu budowy bądź zestawienia ilości głównych materiałów wyszczególnionych w kosztorysie szczegółowym),
b) określenie położenia tras komunikacyjnych, po których będzie się odbywał przewuz poszczególnych materiałów, półfabiykatów i konstrukcji,
c) określenie odległości przewozowych dla każdego rodzaju materiału,
d) wybór dla każdego rodzaju materiału najbardziej celowego rodzaju transportu i środka transportowego oraz właściwej technologii transportu,
e) wybór miejsc i metod załadunkowo-wyładunkowycli,
f) obliczanie liczby środków transportowych i czasu ich pracy.
Podstawowe technologie transportu poziomego dalekiego materiałów i elemętów :
uniwersalna , która charakteryzuje się użyciem uniweeralnych maszyn i urządzeń transportowo-ładunkowych dostosowanych do przewozu różnych materiałów i elemętów - specjalizowana .która charakteryzuje się dostosowaniem zarówno środków przewozowych , jak i stosowanych urządzeń ładunkowych do wymagań określonego procesu transportowego , odniesionego do wybranego rodzaju ładunku oraz sposobu jego przemieszczania
-zunifikowana ,którą charakteryzuje unifikacja specjalnych urządzeń ładunkowych umożliwiających transport różnych ładunków ; technologia ta obejmuje różne rodzaje transportu i pełny cykl dostaw ładunku od producenta do odbiorccy.
W zależności od sposobu wykorzystania silników pojazdów mechanicznych jako siły pociągowej środki przewozowe mogą :
a) stanowić samodzielne jednostki (samochody ci ężarowe )
2