5673850935

Rok

Rys. 3. Rozwój średniej sprawności elektrowni węglowych na świecie w latach 1880-2020 [73, 108].

Wraz ze wzrostem zapotrzebowania na energię elektryczną i ciepło nastąpił wzrost produkcji oraz modernizacja kotłów energetycznych. W latach 1900-1920 ewolucja powierzchni ogrzewalnych kotłów energetycznych przyczyniła się do powstawania kotłów o większych gabarytach i większych parametrach pary świeżej [62, 75], W kotły zaczęto wbudowywać podgrzewacze powietrza, podgrzewacze wody, przegrzewacze pary (dzięki odkryciu zjawiska przegrzania pary). Ogromny nacisk włożono także w rozwój materiałów, pozwalających na bezpieczne zwiększenie parametrów pary do ok. 8 MPa oraz 350°C [62, 75], Duży udział w modernizacji kotłów energetycznych mieli Ernest oraz Pell Fosterowie.

Głównymi producentami kotłów energetycznych, działającymi w latach 20-tych XX wieku, były Combustion Engineering (dzisiaj znana jako Alstom Power), oraz Rile Stoker, Inc. (dzisiaj znana jako DB Riley, Inc.) [45, 121], Firmy te znane były z produkcji kotłów rusztowych, jednakże, w miarę rozwoju przemysłu, oraz uwzględniając ograniczone gabaryty, małą sprawność i wydajność tych kotłów (w tamtych czasach wydajność kotłów rusztowych nie przekraczała 27,8 kg/s (100 t/h) [62]), zaczęto wdrażać kotły pyłowe. Wprowadzenie kotłów pyłowych nie tylko zwiększyło strumień masy i parametry pary, ale również zredukowało liczbę potrzebnych w elektrowniach kotłów.

W 1927 roku Combustion Engineering po raz pierwszy wprowadziła kotły pyłowe tangencjalne, które zapewniały optymalne warunki spalania z tego względu, że zarówno paliwo jak i powietrze wlotowe w tych kotłach są doprowadzane w narożnikach komory spalania [45, 62, 64]. W maju 1930 roku firma ta opracowała budowę pierwszego walczaka [45, 62].

15