W tym rozdziale sformułuję dwa ważne twierdzenia z teorii sterowania.
2.2.1. Twierdzenie o istnieniu sterowania optymalnego
Rozwiązywany przeze mnie problem jest w postaci Mayera. Wprowadzę zatem następujące twierdzenie:
Twierdzenie 2.2.1 [BP, tw. 5.1.1, Istnienie sterowania optymalnego dla zagadnienia Mayera]
Załóżmy, że:
1. zbiór wartości sterowań U C Rm jest zwarty,
2. funkcja f : [0, oo) x Rn x U —» Rn jest ciągła względem wszystkich zmiennych, różnicz-kowalna w sposób ciągły względem x £ Rn,
3. dla dowolnego (t,x,u) funkcja f spełnia \f(t,x,u)\ < C(1 + |x|),
4- zbiór prędkości F(t,x) = {f(t,x,u) : u £ U} jest wypukły dla wszystkich t £ [0, T], x £ Rn,
5. funkcja <j> jest ciągła,
6. zbiór docelowy S jest domknięty i zawarty w pewnym pasie [0, T] x Rn,
7. istnieje trajektoria x spełniająca warunki początkowe i końcowe cc(0) = x,(T, x(T)) £ S,
wówczas istnieje sterowanie optymalne dla zagadnienia
max <f)(T,x(T,u)). ueu,T^o
2.2.2. Zasada Maksimum Pontriagina
Teraz przechodzę do opisania najważniejszego twierdzenia, z którego będę korzystać. Pozwala ono na znalezienie sterowania optymalnego poprzez podanie warunków spełnianych przez to sterowanie.
Załóżmy, iż czas końcowy T jest ustalony (a więc 5 = {T} x Rn).
Podobnie jak w poprzednim twierdzeniu, tutaj również zagadnienie jest w postaci Mayera. Oznacza to, że szukam
max 0o(x(T,u)) (2-3)
u€U
dla układu opisanego przez układ równań różniczkowych
i = «(()),
z warunkami początkowymi
x(0) = x,
dla sterowań należących do U, czyli
u(t) £ U dla prawie wszystkich t.