Wprowadzenie stałej C wynika z przyszłych zamiarów wykorzystania jej w opisie zjawiska liniowej teorii Bousinessqa. Wyrażenie z mianownika znajdujące się w nawiasie we wzorze (1) można rozwinąć w szereg Maclaurina otrzymujemy [11]:
(1 + *)" = *” gdzie: (5)
Ciąg ten jest szybko zbieżny. Użycie do obliczeń 6-7 wyrazów daje nam dobrą zgodność rzędu 10'5. Rozwinięta postać tego wyrażenie można przedstawić jako:
\ Ngr) \NgrJ [ 1-2 \NgrJ 1-2-3 VV/ 1-2-3...-J •(!+/) \NgrJ
(7)
Można, także wykazać, że wyrażenie:
(Kłl>(Kł2)...(K+j) _ / N V _ 1-2-3...-H1+/) ' \nst) (1+j)!
(9)
limy.
Biorąc pod uwagę strukturę wyrażeń (7),( 8) i (9) można wykazać, iż do wyznaczenia stałej C z obciążeń statycznych pala wystarczy wykorzystać przedział 0<N<0,3Ngr Przyjmując powyższe założenia możemy napisać ostatecznie:
S = C -N - I— ( N ^ | ( N V + \ (k+1Mk+2)-(kł/) / ,v
~~ ’ ' [ 1-2 ' \Ngr) 1-2-3 \Ngr) 1-2-3.,.•/•(1+j) '
W dalszej analizie wygodnie przyjąć oznaczenie:
1 N \ + (K-nKic-ł-2) _ / N ~\2 _)_____^ (Kłi)-(K-f2)...(Kł/) _ / N y +
Ust/ 1-2-3 \NgrJ l-2-3...-j-(l+j) ' \Ngr) +
Aby możliwe było posłużenie się metodami statystycznymi wzór (12) sprowadzamy do postaci liniowej, przy wykorzystaniu funkcji F|. Parametry gruntu w tak przyjętym modelu opisywane będą przez współczynnik K, zależny najprawdopodobniej od udziału średnic dominujących (krzywa uziarnienia) w gruncie, oraz od Ng,.. Mamy wówczas:
S = C-N-F1(N) gdzie:
(12)