5
> kształcenie wyobraźni twórczej i odtwórczej, pamięci wzrokowej,
> komunikacji poprzez maszynę ze światem (Internet)
> doskonalenie technik czytania i pisania
> rozwijanie umiejętności matematycznych
III. Ogólna charakterystyka upośledzeń umysłowych
Upośledzenie umysłowe jest to stan jednostki charakteryzujący się defektem intelektu oraz upośledzeniem przystosowania społecznego . Rozwój dziecka upośledzonego umysłowo podlega tym samym prawom, co rozwój dziecka normalnego, ale jest on dużo wolniejszy, a poszczególne funkcje umysłowe rozwijają się w różnym tempie, nierównomiernie .
W zależności od stopnia upośledzenia umysłowego można rozróżnić:
> lekkie upośledzenie umysłowe,
> głębsze upośledzenie umysłowe (w stopniu umiarkowanym i znacznym),
> głębokie upośledzenie umysłowe .
W przypadku upośledzenia lekkiego przyczynami obniżenia sprawności psychospołecznej mogą być różnorodne czynniki kulturowe, społeczne, biologiczne. W porównaniu do ludzi o normalnej sprawności umysłowej lekko upośledzeni umysłowo charakteryzują się przede wszystkim obniżoną sprawnością w uczeniu się oraz brakiem umiejętności myślenia abstrakcyjnego. Także zwolniony jest u nich proces spostrzegania i wąski jego zakres tj. w tym samym czasie osoby lekko upośledzone spostrzegają mniej przedmiotów niż osoby o rozwoju prawidłowym .
Głębsze upośledzenia umysłowe są na ogół zawsze uwarunkowane biologicznie. W zależności od typu uszkodzeń układu nerwowego występują u upośledzonych umysłowo specyficzne formy zaburzeń, które
5