1. Informacje o przedmiocie:
Nazwa przedmiotu |
Normy zachowań komunikacyjnych | |
Kierunek studiów |
Studia podyplomowe | |
Specjalność | ||
Rodzaj zajęć |
Liczba godzin |
ECTS |
a. Wykład | ||
b. Ćwiczenia | ||
c. Warsztaty | ||
d. Seminarium | ||
e. Konwersatorium |
10 |
Program nauczania
1. Opis przedmiotu: praktyczne zastosowanie opisu socjolingwistycznego jako metody ukazującej język w zachowaniach społecznych - ukazanie społecznych uwarunkowań aktów komunikacji i problem sytuacyjności języka; role językowe i role społeczne; teoria kontaktów językowych, sprawność społeczna, czyli dobór środków językowych ze względu na odbiorcę tekstu; sprawność sytuacyjna, czyli dobór środków językowych warunkowany sytuacją komunikowania.
Wskazanie cech wyróżniających komunikację ustną i jej uwarunkowania decydujące
0 kształcie językowym: wielokodowość przekazu: współdziałanie poziomu
werbalnego (językowego), parajęzykowego oraz niewerbalnego; spontaniczność rozumianą jako równoczesność tworzenia i realizacji tekstu; sytuacyjność, czyli głównie językowe wykładniki oficjalności i nieoficjalności przekazu; interakcyjność, czyli językowe nastawienie na projektowanego odbiorcę.
Z zakresu językoznawstwa pragmatycznego proponuje się omówienie klasyfikacji
1 struktury aktów mowy, relacji nadawczo-odbiorczych w akcie mowy, warunków fortunności aktu mowy, językowych wyznaczników intencji mówiącego, zagadnienie komunikacji nie wprost (presupozycje, konotacje, style konwersacyjne). Etykieta językowa - zestawianie polskich wzorów zachowań grzecznościowych (werbalnych i niewerbalnych).
2. Cele i metody nauczania: celem kursu jest zapoznanie słuchaczy z zasadami skutecznego porozumiewania się; nabycie umiejętności osiągania zamierzonego skutku pragmatycznego, czyli sprawności pragmatycznej, tzn. umiejętnego kształtowania tekstu w perspektywie osiągania założonego celu (intencji) komunikatu.
_Literatura podstawowa_
1. Grabias S., Język w zachowaniach społecznych, Lublin 1997.
2. Pisarek W,, Słowa między ludźmi, Warszawa 1986._
6