satysfakcjonującej wiedzy. Konieczność pamięciowego przyswajania informacji encyklopedycznych, oraz zapoznawanie studentów jedynie z od lat niewykorzystywanymi procedurami i technikami związanymi z wybraną dziedziną zdecydowanie obniżają zapał do zdobywania wiedzy, co przekłada się na wyższe prawdopodobieństwo ściągania. Podsumowując powyższy akapit należy stwierdzić, że jakość nauczania jest ważnym elementem w zwalczaniu ściągania. Jak pokazują badania (McCabe, 1992) zaangażowanie pracowników naukowych w przekazywanie aktualnej i pożytecznej wiedzy, może znacząco obniżyć prawdopodobieństwo ściągania. Ściąganie na interesujących zajęciach jest trudniej wytłumaczalne, prawdopodobna odpowiedź kryję się w omawianych wcześniej zagadnieniach wolnego czasu i chęci podwyższenia średniej z toku studiów.
Prawdopodobieństwo bycia wykrytym na łamaniu zasad egzaminu i związana z tym kara odgrywają znaczącą rolę w procesie podejmowania decyzji na temat ściągania. Obserwacje autorów niniejszego opracowania wskazują na duże zróżnicowanie intensywności ściągania uzależnione od procedur egzaminacyjnych i zaangażowania pracowników naukowych w ich przestrzeganie. Można stwierdzić, że egzaminator przestrzegający jasno postawionych reguł jest w stanie zmniejszyć poziom ściągania niemalże do zera. Dlatego też w dalszej części pracy zostanie położony nacisk na motywację wykładowców do stosowania jasnych reguł egzaminacyjnych.
3.3.1 Przyczyny prowadzenia bądź zaniechania walki ze ściąganiem
Postępowanie racjonalnej jednostki determinowane jest przez funkcję użyteczności maksymalizowanej w obecności zadanego ograniczenia budżetowego co wyznacza punkt optymalny określający najlepszy możliwy wybór, wskazując decyzję, która powinna być podjęta przez homo economicus.
Wykładowca podczas prowadzenia zajęć dydaktycznych również maksymalizuje pewną funkcję użyteczności. Kieruje się on określonymi celami, które wpływają na konkretne
17