614373347

Maciej Szmit

Ten drugi przypadek nazywa się czasami przestępstwem szkodnictwa komputerowego³⁵⁶.

Przestępstwo oszustwa (i szkodnictwa) komputerowego ma bardzo szeroko określone znamiona czynów zabronionych (przy czym - dla odróżnienia od ustawowych znamion czynów zabronionych stypizowanych w art. 268, 268a i 269 KK) ustawodawca zdecydował się na wymienienie wśród tych znamion wprowadzania nowych zapisów danych informatycznych³⁵⁷. Z punktu widzenia biegłego warto zwrócić uwagę na jeden szczegół związany z nowelizacją Kodeksu karnego z 2004 r. Przed ową nowelizacją omawiany artykuł brzmiał:

§ 7. Kto zo celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub wyrządzenia innej osobie szkody, wpływa na automatyczne przetwarzanie, gromadzenie lub przesyłanie informacji lub zmienia, usuwa albo wprowadza nowy zapis na komputerowym nośniku informacji, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

d/.aju rozumowanie jest o tyle ryzykowne, że po pierwsze przepisy tego ustępu są krytykowane za swoją nieokreśloność (11 kwietnia 2013 r. Rzecznik Praw Obywatelskich skierował do Trybunału Konstytucyjnego wniosek o zbadanie tego ustępu z art. 42 Konstytucji RP, obecnie sprawa znajduje się w Trybunale - K 15/13, http://trybunal.gov.p1/s/k-1513/), po wtóre należałoby bardzo dokładnie rozpatrywać, jakie prawa przyznaje licencja użytkownikowi gry (i jak zapisy licencji mają się do przepisów prawa polskiego, co bardzo często sprawia problemy, bowiem spora część gier jest tworzona w innych systemach prawnych, a ich licencje zawierają trudne do zinterpretowania w warunkach polskiego systemu prawnego konstrukcje), po trzecie wreszcie trudno wątpić, że zabór artefaktu w grze komputerowej nie wyczerpuje znamion dyspozycji art. 287 KK. Oczywiście każdorazowo przy kwalifikacji prawnej czynu należy rozpatrzeć modus operandi sprawcy, który może wyczerpywać ustawowe znamiona innych przestępstw. W powołanej w przypisie pracy K. Grzybczyka, A. Auleytnera, K. Kuleszy, przytoczone są przykłady, w których wejście w posiadanie wirtualnych artefaktów, bądź awatarów było skutkiem wymuszenia na ich posiadaczu ujawnienia haseł dostępowych na drodze gróźb czy pobicia.

¹⁵⁶ Zob. np.: S. Łagodziński: Przestępstwa przeciwko mieniu w kodeksie karnym (wybrane zagadnienia), „Prokuratura i Prawo" Nr 2/1999.

³⁵⁷Tego rodzaju niechlujstwo ustawodawcy może mieć poważne konsekwencje na sali sądowej, można bowiem podnosić argument, że jeśli ten sam racjonalny ustawodawca (a założenie o racjonalności ustawodawcy należy do podstawowych założeń wykładni prawa) wśród ustawowych znamion jednego czynu zabronionego wymienia owo „wprowadzanie nowego zapisu", zaś wśród znamion innego czynu już nie, to zapewne jego wolą było pozostawienie takiego działania (naruszania integralności poprzez wprowadzanie nowych zapisów) poza zakresem karalności.

160