6218156484

20 Dariusz Burak

—    Procedurę 2 - dla pozostałych standardowych trybów pracy szyfrów blokowych,

—    Procedurę 3 - dla szyfrów strumieniowych oraz szyfrów asymetrycznych.

Wszystkie procedury zrównoleglenia pętli zawierają transformacje składowe zgromadzone w ramach trzech grup transformacji. Grupę pierwszą tworzą transformacje wstępne, grupę drugą transformacje usuwające, bądź redukujące istniejące zależności w kodzie źródłowym algorytmów, a grupę trzecią transformacje umożliwiające przetwarzanie równoległe pętli programowych.

W celu uzyskania optymalnej wersji programu poprzez przebadanie wszystkich możliwych wariantów (ciągów) transformacji metoda automatycznego zrównoleglenia wybranych algorytmów szyfrowania wykorzystuje koncepcję kompilacji ite-racyjnej, zaproponowaną przez Knijnenburga, Kisukiegoi 0’Boyle’a w [11, 12, 13]. Zastosowanie oryginalnych procedur zrównoleglenia pętli programowych skutecznie rozwiązuje problem znacznej pracochłonności wykonywania testowych wersji programu w ramach kompilacji iteracyjnej z uwagi na znaczne ograniczenie liczby możliwych wariantów (6 możliwości w przypadku Procedury 1, trzy możliwości w przypadku Procedury 2, dwie możliwości w przypadku Procedury 3 [6]).

5. Propozycja kompilatora oraz zestawu narzędzi

wspierających automatyczne zrównoleglenie algorytmów szyfrowania

W skład zestawu narzędzi wspierających proces automatycznego zrównoleglenia algorytmów szyfrowania (Rys.l) wchodzi:

—    wstępny restrukturyzator kodu,

—    translator z języka C na język Petit,

—    program Petit,

—    optymalizator kodu równoległego,

—    translator wstawiający dyrektywy standardu OpenMP,

—    profiler kodu,

—    kontroler transformacji kodu.

5.1. Wstępny restrukturyzator kodu

Zadaniem wstępnego restrukturyzatora kodu źródłowego zapisanego w języku C jest umożliwienie przeprowadzenia analizy zależności danych z zastosowaniem programu Petit. Z uwagi na specyfikę kodów źródłowych algorytmów szyfrowania oraz ograniczenia programu Petit do głównych zadań restrukturyzatora należy:

—    konwersja zmiennych wskaźnikowych równoważnymi im zmiennymi tablicowymi,

—    zastąpienie indeksowania tablic według stałych wartości na indeksowanie według zmiennych indeksowych pętli for (w ciałach pętli for),