Gdańsk. Gdańskie Wydawnictwa Psychologiczne.
Głodowski W., 1994: Komunikowanie interpersonalne. Warszawa. Grice H. P., 1975: Logic and Conversation. W: Syntax and Semantics. T. 3: Speech Acts. Red. P. Cole, J. L. Morgan. New York, 41 - 58.
Morreale S., Spitzer B., Barge J. Kevin, 2007: Komunikacja między ludźmi: motywacja, wiedza i umiejętności. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Nazwa przedmiotu/modułu kształcenia*) |
Negocjacje policyjne i kryzysowe na arenie międzynarodowej |
Język przedmiotu/modułu kształcenia*) |
polski |
Efekty kształcenia dla przedmiotu/modułu kształcenia*) (wiedza, umiejętności, kompetencje społeczne) |
1. Słuchacz posiada wiedzę o przyczynach konfliktów , eskalacji konfliktu i konsekwencji. 2. Słuchacz zna kilka cech kryzysu, które pozwalaja mu go rozpoznać. 3. Słuchacz rozróżnia konflikt lokalny, krajowy i konflikt na arenie międzynarodowej. 4. Słuchacz zna aspekty prawne w Unii Europejskiej w zakresie sytuacji kryzysowej. 5. Słuchacz zna role instytucji państwa i organizacji międzynarodowych w obszarze negocjacji policyjnych na arenie międzynarodowej. 6. Słuchacz zna mechanizmy marketingu politycznego jako narzędzia budowania międzynarodowego bezpieczeństwa. 7. Słuchacz zna role miedzynarodej współpracy w ramach negocjacji policyjnych i role mediów. 8. Słuchacz pojmuje umiejętność dostosowania sposobu rozwiązywania konfliktów do typu sytuacji konfliktowej. 9. Słuchacz ptrafi dostrzec plusy i minusy uczestnictwa w misjach zagranicznej 10. Słuchacz pojmuje rolę spotkań policyjnych negocjatorów UE w Polsce w ramach projektu ATLAS 11. Słuchacz zna rolę policji na Bliskim Wschodzie i prowadzone tam negocjacje policyjne. 12. Słuchacz poznaje przykłady negocjacji policyjnych: |
17