6333109561

twarzy, szczególnie wokół nosa i ust. Niekiedy miewają niepohamowane napady ziewania. Nasilenie dolegliwości następuje nocą.

Cocculus indicus — znany lek na chorobę loko-mocyjną wywołującą nudności i zwroty głowy, ślino-tok, a nawet wymioty. Przydatny, gdy takie same objawy wystąpią u pacenta na widok jedzenia, a nawet na samą myśl o jedzeniu. Każdy ruch gałek ocznych powoduje- pogorszenie. Pacjent typu Coccu lus wg M, L. Tylera czuje: „Nagły, silny strach, jakby popełnił zbrodnię — zrobił coś złego". Cocculus jest również bardzo dobrym lekiem stosownym w czasie ciąży, gdy występują zawroty głowy z towarzyszącymi nudnościami, wymiotami, bladością, zwłaszcza pod wpływem zapachu lub jedzenia pokarmów. Gdy pojawia się pragnienie picia zimnych napojów.

Coffea tosta (Coffea cruda) — podawana głównie na bezsenność spowodowaną radosnym przeżyciem lub oczekiwaniem na mile wydarzenie, a także na bezsenność z powodu nadużycia alkoholu czy tytoniu. Również na bóle głowy na skutek napływu do niej krwi. Jonas tak pisze o nastrojach omawianego tu pacjenta: podniecenie, radość, szczęście. Wrażliwość, wyostrzenie zmysłów, gonitwa myśli, bezsenność. Lek nadaje się dla osób nerwowych, płaczliwych, lękliwych, z częstym uczuciem kołatania serca, szczególnie dla kobiet i dzieci, lub dla osób o usposobieniu histerycznym. Pogorszenie przy nadmiarze emocji, przy silnych zapachach, hałasie, zimnie. na otwartym powietrzu, w nocy. Poprawa w cieple, |x> położeniu się.

Colchicum autumnale — lek ordynowany w stanach zapaści podczas chorób infekcyjnych, przy zespole objawów w przewodzie pokarmowym z charakterystycznymi nudnościami, a także przy błądzących bólach reumatycznych i przy napadach dny. Gdy pacjent marznie, jest słaby, wrażliwy i niespokojny, gdy odczuwa wstręt do zapachu lub widoku jedzenia, przejawiając szczególną awersję do zapachu jajek i ryb. Colchicum autumnale jest dobrym lekiem przy nudnościach, wymiotach i ślino-toku w okresie ciąży. Jeśli pogorszenie u pacjenta pojawia się pod wpływem ruchu, dotyku, wilgotnego zimna i nocą, a poprawa poczas spoczynku i w cieple (D. Demarque i in.).

Conium maculatum — działa na ośrodkowy układ nerwowy, węzły chłonne i układ limfatyczny oraz na tkankę gruczołową. .Jak podaje M. L. Tyler, u pacjentów typu Conium widać oszołomienie, odrętwienie, osłabienie, zarówno sfery umysłu jak i fizycznej podobne do paraliżu. Pacjent nie może znieść nawet najmniejszej ilości alkoholu. M. L. 'tyler opisał: „Stracił przed ludźmi, przed ich zbliżeniem się. z drugiej strony strach przed samotnością. Strach przed złodziejami. Sny pełne wstydu, o zagrażającym niebezpieczeństwie, o złości i utrapieniu. Sny o fizycznym okaleczeniu, o chorobach, o zmarłych ludziach i śmierci jeszcze żyjących". Conium to bardzo dobry lek przy zawrotach głowy, jeśli istnieją odpowiednie wskazania. I). Grandgeorge osobę typu ('oiuum opisuje jako apodyktyczną, przesadnie skrupulatną, przesądną. Z kolei J. Łozowski dodaje, że widoczna u niej jest: „Hipochondria z lękiem przed otoczeniem, a mimo to lęk przed samotnością" w wieku podeszłym. Zawroty głowy przy każdej zmianie pozycji. Osłabienie mięśni kończyn, ale i duże osłabienie pamięci. Skłonność do pocenia się, zimne poty, gdy chory śpi lub nawet zamyka oczy. a zawrotów głowy przy obracaniu jej". Do obrazu leku można by dodać: zaparcia, parcie na stolec bez efektu, stolce twarde. Nasilenie dolegliwości nocą i rano po przebudzeniu się. przez drzemkę poobied nią, po alkoholu, pod wpływem wysiłku fizycznego i umysłowego, chłodu.

Convallaria majalis — środek oddziałujący głównie na system krwionośny, wskazany jest przy osłabieniu serca z niepokojem, zmęczeniem, uczu ciem wyczerpania w ciągu dnia. Gdy nocą przychodzą niepokój i bezsenność, uczucie jakby serce nagle przestało bić i znowu zaczęło. Lek ten dobrze działa przy nerwicowych chorobach serca, osłabieniu mięśnia sercowego, skurczach dodatkowych serca, zwłaszcza u palaczy, w obrzękach, duszności wysiłkowej.

Crataegus oxycantha najlepsze efekty daje przy osłabionym sercu starczym. W początkach niewydolności sercowej z dusznością i bezsennością. Dobrze działa przy nadciśnieniu samoistnym i miażdżycowym, niewydolności wieńcowej, gdyż normalizuje ciśnienie tętnicze zarówno obniżone, jak i podwyższone. Charakterystyczne jest dla jego obrazu uczucie niepokoju w okolicy serca, bóle i zawroty głowy.

Crotalus cascavella — obrazy leków homeopatycznych z jadów węży przygotował F J. Master, a próbę lekową Murę. W obrazie leku występuje element strachu doświadczanego przez pacjenta bez żadnej konkretnej przyczyny. Występują u niego objawy bipochondrii: jak myśl o śmierci, gdy jest sam. przerażające sny, lęk przed samotnością, lęk w nocy, lęk. że ktoś stoi za nim, lęk przed duchami, wreszcie lęk przed śmiercią. Kluczowe objawy umysłowe u pacjentów podatnych na Crotalus cascacclla to: zdolność jasnowidzenia, lęk przed samotnością, złudzenie, że słyszą za sobą kroki, i smutek, ale bez możliwości płakania. M. L. Tyler dodaje bóle głowy, ściśnięcie głowy i klatki piersiowej jakby żelaznym pancerzem. Często ból głowy odczuwany jest przez pacjenta jako przeszywający, najczęściej po przebudzeniu. Odczuwa on wielkie zimno, wydaje mu się, żc ma lodowate stopy. Ma skłonność do halucynacji, awersję zaś do wołowiny.

Crotalus horridus — to lek na stany septyczne, krwawienia, skłonność do zakrzepicy i zgorzeli, wybrane schorzenia krążenia i układu moczowego. Podobny obrazem do Lachesis, ale o silniejszym działaniu hcmolitycznym i krwotocznym. Pod względem emocjonalnym, jak podaje F. J. Master, ludzie typu Crotelus horridus separują się od krewnych czy przyjaciół z powodu obawy przed zranieniem lub zabiciem. Mają bowiem złudzenie, że są otoczeni przez wrogów. Cierpią na lęk przestrzeni, lęk przed tłumem i lęk w miejscach publicznych, lęk przed diabłem. Ci marznący pacjenci mają skłonność do krwawień, miewają też potworne sny. Nie mogą znieść dotyku ubrań w okolicy żołądka. M. L. Tyler odnotowuje: „Wyczerpanie sil życiowych. Lek głęboko działający przy sepsach. Objawy charakterystyczne — opuchnięty język, nietolcro-wanie ubrania w okolicach podżebrza i nadbrzusza". Pacjent ma awersję do tytoniu. Apetyt na alkohol, wieprzowinę, stymulanty, cukier, słodycze, wina.