Konsystencję gruntu spoistego powinno się określać w badaniu makroskopowym, przyjmując następujący sposób oznaczania i opisu: 1
hurrdKO
a) grunt należy określać jako miękkoplastyczny jeśli wydostaje się pomiędzy palcami przy ściskaniu;
b) grunt należy określać jako-plastyczny-jeśfi można go formować przy lekkim nacisku palców;
c) grunt należy określać jako jeśli nie może być mtóebyfc wa-
łeczkowany w ręku do wałeczka o średnicy 3 mm bez spękań i rozdrabniania się;
.....£ua^ctępla*laasCMM
d) grunt należy określać jako zwarty-jezeli rctfpada się i pęka podczas wateczkowania do wałeczka o średnicy
3 mm, lecz jest ciągle dostatecznie wilgotny, aby ponownie uformować z niego bryłkę; ;
e) grunt należy określać jako-bardzo-zwarty jeśli jest wysuszony, najczęściej ma jasną barwę. Nie można z niego uformować kulki, rozdrabnia się pod naciskiem. Można go zarysować paznokciem.
Powyższe podziały mogą być niedokładne, szczególnie dla gruntów o małej spoistości.
1. PN-88/B-04481 Grunty budowlane. Badania próbek gruntu.
2. PN-86/B-02480 Grunty budowlane. Określenia, symbole, podział i opis gruntów.
3. PN-B-02481:1998 Geotechnika. Terminologia podstawowa, symbole literowe i jednostki miar.
4. PN-EN ISO 14688-1:2006 Badania geotechniczne. Oznaczanie i klasyfikowanie gruntów. Część 1: Oznaczanie i opis. + Poprawka PN-EN ISO 14688-1:2006/Ap 1:2012
5. PN-EN ISO 14688-2:2006 Badania geotechniczne. Oznaczanie i klasyfikowanie gruntów. Część 2: Zasady klasyfikowania. + Poprawka PN-EN ISO 14688-2:2006/Ap2:2012
6. Gołębiewska A., Wudzka A.: Nowa klasyfikacja gmntów według normy PN-EN ISO. Geoinżynieria drogi most}' tunele, 04/2006 (11), 43-55.
7. Myślińska E.: Laboratoryjne badania gruntów. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1992.
8. Pisarczyk S., Rymsza B.: Badania laboratoryjne i połowę gruntów. Wydawnictwa Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1988.
9. Steckiewicz R., Karska Z.: Laboratorium z mechaniki gruntów. Wyd. Pol. Białostockiej, 1981.