ANALIZA MAKROSKOPOWA
Badania makroskopowe mają na celu wstępne określenie rodzaju gruntu i niektórych jego cech fizycznych bez pomocy przyrządów. Badania te wykonuje się w terenie i w laboratorium. Wykonuje się je zawsze bez względu na ostateczny zakres dokumentacji badawczej. Próbka do badania powinna mieć naturalne uziamienie i wilgotność. Najczęściej badania makroskopowe obejmują określenie rodzaju i nazwy gruntu, stanu gruntu, jego barwy i wilgotności oraz zawartości węglanu wapnia. Dodatkowo rozpoznajemy rodzaj i ilość domieszek. Ustalenia dokonywane na podstawie analizy makroskopowej, jeśli nie budzą wątpliwości, mogą być w prostych przypadkach przyjmowane jako wiążące wyniki badań geotechnicznych.
Aby wyniki przeprowadzanych badań mogły być uznane za miarodajne należy wykonać minimum 5 oznaczeń.
Wskazania dotyczące gruntów niespoistych
Grunty niespoiste (sypkie) tworzą pojedyncze ziarna piaskowe lub żwirowe i są one widoczne gołym okiem. Różnice w odległości rozpoznawania ziaren stanowią orientacyjne kryterium porównawcze przy określaniu rodzaju gruntu.
Nazwa gruntu Symbol Wskazania
Żwir Ż Widoczna przewaga frakcji żwirowej, żwir gliniasty (Żg) tworzy zespolone grudki
Pospółka Po Mieszanina piasku i żwiru - oddzielne ziarna dostrzega się z odległości kilku
metrów, pospółka gliniasta (Pog) tworzy zespolone grudki
Piasek gruby Pr Oddzielne ziarna są dostrzegalne z odległości ok. 2-3 m
Piasek średni Ps Oddzielne ziarna są rozróżniane z odległości ok 1 m
Piasek drobny Pd Oddzielne ziarna mogą być rozróżniane z odległości ok. 20-30 cm
Piasek pylasty Pu Bardzo drobny piasek, który po wyschnięciu tworzy lekko spojone grudki,
rozsypujące się przy próbie ich podnoszenia, na palcach pozostaje mączka pyłowa
Wskazania dotyczące gruntów spoistych
Grunty spoiste tworzą pozornie jednorodną masę, która w pewnym zakresie wilgotności ma cechy plastyczne. Różne właściwości gruntów wynikają między innymi z różnej zawartości frakcji piaskowej, pyłowej i iłowej, co jest podstawą podziału tych gruntów na rodzaje.
Rodzaje badań:
- Oznaczenie rodzaju gruntu polega na określeniu spoistości gruntu na podstawie próby wałeczkowania (czy kulka o średnicy ok. 7 mm da się uformować, jeśli tak to jakie uszkodzenia powstają - rozwarstwienia podłużne czy spękania poprzeczne - oraz czy pojawia się połysk na kulce i wałeczku) oraz zawartości frakcji piaskowej na podstawie próby rozcierania gruntu w wodzie (zakwalifikowanie do jednej z trzech grup w zależności od ilości pozostałych ziaren między palcami).