7163313973

Nauka czytania i pisania

Symultaniczno-sekwencyjna metoda nauki czytania została opracowana przez prof. dr hab. Jagodę Cieszyńską. Teoretyczne podstawy metody oparte są na:

1.    Badaniach potwierdzających tezę, że sylaba a nie fonem (głoska) jest najmniejszą jednostką percepcyjną (D. W. Massaro, 1994, Psychological aspects of speech perception, [w:] M. A. Gernsbacher (red) Handbook of Psycholinguistics, San Diego, P. Łobacz UAM w Poznaniu);

2.    Wynikach badań neuropsychologicznych, dotyczących powiązań intermodalnych, budowanych podczas przetwarzania bodźców słuchowych i wzrokowych;

3.    Wiedzy na temat funkcji symultanicznych (prawopółkulowych) i sekwencyjnych (lewopółkulo-wych) oraz kształtowania się struktur umożliwiających przesyłanie informacji między półkulami mózgu (spoidło wielkie, istmus);

4.    Powtórzeniu sekwencji rozwoju mowy dziecka (od samogłosek, sylab, do wyrazów i zdań);

5.    Naśladowaniu trzech etapów nabywania systemu językowego: POWTARZANIA, ROZUMIENIA, NAZYWANIA (samodzielnego czytania);

6.    Pobudzaniu „zwierciadlanych neuronów" (mirror neurons, Spiegelneurone)\

7.    Wynikach badań przeprowadzanych przez doktorantów i magistrantów Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie (badania wykazały wysoką skuteczność metody oraz negatywny wpływ „głoskowania” na osiągnięcie umiejętności czytania ze zrozumieniem i prawidłowego pisania zgodnie z zasadami ortografii).

Nauka myślenia matematycznego

Nauczanie matematyki oparte jest na koncepcji rozwojowej sformułowanej przez J. Piage-ta, M. Donaldson, E. Gruszczyk-Kolczyńską oraz na badaniach i doświadczeniach autorki.

Założenia:

1.    Nauka matematyki w szkole nie jest pierwszą formą edukacji matematycznej;

2.    Dziecko, wykonując czynności w czasie i przestrzeni na realnych przedmiotach, nabywa wiele ważnych umiejętności;

3.    Umiejętności różnicowania, klasyfikowania, uogólniania, abstrahowania są podstawą do kształtowania się pojęć matematycznych;

4.    Nauczanie szkolne realizowane jest na poziomie obrazkowym (dla dziecka ilustracja nie jest konkretem) i symbolicznym. Program ułatwia przejście z poziomu czynności na konkretach na poziom obrazkowy i symboliczny;

5.    Proponowane ćwiczenia zostały tak skonstruowane, aby zapewnić dzieciom możliwość działania na ile pozwalają warunki w klasie;

6.    Przewiduje posługiwanie się makietami i ruchomymi elementami do przedstawiania sytuacji zadaniowo, także koledze lub nauczycielowi;

7.    Zadania emocjonalnie mają różny stopień trudności w zależności od tego, gdzie dziecko je rozwiązuje - samodzielnie, w parach, w grupie;

8.    Uwzględnia poziom percepcji zadania;

9.    Daje dziecku możliwość prowadzenia dyskusji i okazję do stawiania problemu do rozwiązania.

Kocham szkołę! Program nauczania zintegrowanego w klasach I-III