75987163

Marek Sitarski

Problem dróg i ulic i towarzyszącej im roślinności należałoby odnieść do zapisów Ustawy o drogach publicznych z dn. 21.03.1985 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 71, poz. 38 i Nr 86, poz. 958), do której odwołuje się Rozporządzenie o ewidencji gruntów i budynków. W tym rozporządzeniu istnieje zapis, że do dróg zalicza się grunty w granicach pasów drogowych, dróg publicznych i wewnętrznych a w szczególności: drogi krajowe, drogi wojewódzkie, drogi powiatowe, drogi gminne, drogi w osiedlach mieszkaniowych, drogi dojazdowe do gruntów rolnych i leśnych oraz do obiektów użyteczności publicznej, miejsca postojowe i manewrowe przy dworcach kolejowych, autobusowych i lotniczych, portów morskich i rzecznych i innych oraz ogólnodostępne dojazdy do ramp wyładowczych i placów składowych.

Powstaje zatem pytanie, czym różnią się zadrzewienia przydrożne od przyulicznych. Jak podkreśla K. Zajączkowski (2001): zadrzewienia przydrożne występujące na terenach wiejskich związane są funkcjonalnie ze środowiskiem rolniczym. Podobnie jak inne zadrzewienia na tych obszarach, są elementem agroekosySternów. Zadrzewienia przyuliczne są tworzone i zlokalizowane na silnie przekształconych glebach w obrębie terenów zabudowanych i zurbanizowanych. Najczęściej pozostają one w izolacji od biocenoz leśnych czy rolnych. Jednakże, mimo iż drzewa i krzewy przyuliczne kształtowane są wg im właściwych kryteriów ze względu na warunki siedliskowe, nie przestają być zadrzewieniem”.

Dla drzew i krzewów rosnących w granicach pasa drogowego należałoby zatem używać terminu zadrzewienia, a na ich wartość i wycenę powinna mieć wpływ lokalizacja w ujęciu zapisów Rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa. Drzewa i krzewy rosnące w granicach pasa drogowego zlokalizowanego na gruntach zabudowanych i zurbanizowanych, traktować należy w sposób szczególny, wynikający z ich roli i znaczenia na tych terenach. Ze względu na większą antropopresję ich wprowadzenie do pasa drogowego i koszty utrzymania są większe niż dla drzew i krzewów rosnących w pasie drogowym poza tymi terenami, np. na terenach rolniczych. Racjonalną przesłanką dla różnicowania wartości tak ujętych pod wspólną nazwą zadrzewień (przydrożnych i przyulicznych) powinny być zróżnicowane koszty tzw. „odtworzenia” drzew.

Źródłem dodatkowych nieporozumień i niejasności są zapisy i definicje w formularzach sprawozdawczych GUS, gdzie formularz L-02 odnosi się do zadrzewień, a formularz SG-01 w dziale 3 odnosi się do terenów zieleni.

96