W opracowaniu [4] można znaleźć matematyczną analizę, jak zastosowanie techniki MRC w układach SIMO oraz beamformingu nadawczego w układach MISO wpływa na bitową stopę błędów BER w porównaniu do wariantu klasycznego z jedną anteną po obu stronach łącza radiowego.
Po krótkim zaprezentowaniu niepełnych lub szczególnych przypadków systemów wieloantenowych, można przejść do pełnego wariantu systemu MIMO, w którym po obu stronach łącza radiowego zainstalowano kilka ( >1) anten (zgodnie z przyjętą konwencją: po stronie nadawczej M, po stronie odbiorczej N anten). Sytuację taką przedstawiono na rys. 4.
Rys. 4. System MIMO z M antenami nadawczymi i N antenami odbiorczymi.
Sygnały odbierane przez kolejne anteny odbiorcze można przedstawić w następujący sposób:
M
yi = 'L>hjxi+ni
M
M
y* = 'Lh»>xi +n»
j=l
czyli w postaci ogólnej:
M
gdzie hj reprezentuje kanał radiowy pomiędzy j-tą anteną nadawczą a i-tą anteną odbiorczą.
Bardzo często w opisie systemów wieloantenowych posługujemy się zapisem macierzowym. W tej konwencji zależność (7) przyjęłaby następującą postać:
Y = H-X + N, (8)
10