HC03'+0H- = C032' + H20
Zawartość wodorowęglanów i węglanów oblicza się z układu równań:
III.
m = [HC03] + [C032T 2p=m, badana woda zawiera węglany, natomiast nie zawiera wodorotlenków i wodorowęglanów. Zawartość węglanów oblicza się ze wzorów:
p=\ [co32-] m = [C032']
2p>m, badana woda zawiera wodorotlenki i węglany, nie zawiera wodorowęglanów. Zawartość wodorotlenków i węglanów oblicza się z układu równań:
f J>=| [CO32-] + [OH']
L m = [C0321 + [OH ]
V. p=m, badana woda zawiera tylko wodorotlenki i ich zawartość oblicza się ze wzoru:
[OH'] = m- p
Zasadowość m i p w powyższych wzorach wyrażona jest w milivalach na dm3. Podane założenia są słuszne, jeżeli badana woda nie zawiera innych związków zasadowych oprócz HCOj', CO32' i OH'.
Zasadowość wody ma duże znaczenie techniczne i gospodarcze, natomiast znaczenie higieniczne jest drugorzędne. Kwasowość wody powodują: wolny CO2, kwasy mineralne i organiczne (np. humusowe) oraz produkty hydrolizy soli obecnych w wodzie. Jeżeli pH wody jest mniejsze od 4,6 wówczas występuje kwasowość mineralna i woda charakteryzuje się silnie korozyjnymi właściwościami wobec betonu i metali. Kwasowość ogólna występuje w zakresie pH 4,6-8,3. W tym przedziale pH współwystępują: kwasowość ogólna i zasadowość ogólna, gdyż są powodowane występującymi równocześnie wodorowęglanami i kwasem węglowym. Pojemność buforowa wody pozwala zobojętniać pewne ilości mocnych kwasów nieorganicznych, jak i pewną ilość mocnych zasad, nie powodując zmiany lub jedynie nieznacznie zmieniając wartość pH wody. Nagła zmiana wartości pH, będąca wynikiem zanieczyszczenia wody, powoduje przekroczenie pojemności buforowej. Skutkiem
19