8416073528

8416073528



L,=Ł„=pA, l3=lb=(2+p)A, I_5=Lc=(2+j4)A,

L-2 =La~Lb =-2A, L4 =Lb~Lc =-j2A.

Takie    same    wartości

otrzymaliśmy    stosując    metodę praw

Rys. 9.8. Schemat zastępczy obwodu przykładowego II

z zaznaczonymi prądami gałęziowymi i Oczkowymi


Kirchhoffa    oraz    metodę

przekształcania obwodu. Również tu nie będziemy ponownie wypisywać odpowiadających im    przebiegów

czasowych.

Celem    ugruntowania

umiejętności stosowania metody Oczkowej wyznaczmy jeszcze stosując tę metodę, przebiegi wartości skutecznych zespolonych wszystkich prądów oraz wartość skuteczną zespoloną    napięcia    na sile

prądomotorycznej    obwodu

przykładowego II (z rys. 9.4.).

Schemat po przekształceniu dla potrzeb metody symbolicznej oraz oznaczeniu prądów (oczkowych i gałęziowych) pokazuje rys. 9.8.

Ułóżmy równania oczkowe.

Dla oczka „a” jest to równanie:

Ła(l + jl-j2 + j2)-I_bj2-I_c-(-j2)-I_d-0 = Uj

Jest ono tu jednak niepotrzebne - ze schematu wynika, że wartość skuteczna zespolona prądu Oczkowego ia wynosi /a =2. Równość tę można potraktować jako równanie dla oczka „a”. Gdyby gałąź osobliwa złożona z idealnej siły prądomotorycznej nie była skrajną gałęzią schematu (dzięki czemu płynie przez nią tylko jeden prąd oczkowy, o wartości równej wartości prądu źródłowego) to warto tak schemat przerysować, by ją taką uczynić.

Po wprowadzeniu takiego uproszczenia układ równań oczkowych będzie się składał z następujących równań:

La- 2

-La-j2 + I_b(2 + j2)-I_c.0-I_d.2 = -4-jl2 -Ia-(-j2)-I_b0+I_c(2-j2)-I_c2 = 0 -Ła0-Łb0 + Ic(2-j2)+Łd(2 + j2) = j8

Pomińmy wyznaczanie pierwiastków układu równań oczkowych - wartości skutecznych zespolonych prądów oczkowych. Można je wyliczyć np. metodą wyznaczników, jak w przykładzie poprzednim. Otrzymamy następujące wartości:

la- 2A, lb --2A, lc=0A, Łd=J2A

Na ich podstawie wyznaczmy wartości skuteczne zespolone prądów gałęziowych: Ł1a=2A, L2=I_b=-2A, I_3=Łba=-2-2 = -4A, I4 = Id-I_b =(J2 + 2)A L5 =ŁdC = J2~0 = j2 A, 1_6 =Lc~La = 0-2 = -2 A, I_7=I_d=j2A Wartość skuteczną zespoloną napięcia na sile prądomotorycznej wyznaczymy z II prawa Kirchhoffa:

Uj=I_1(l + jl)-Ł2-j2-I_7-(-J2) = (2 + j6)V

Otrzymane wartości są identyczne z uzyskanymi przez nas w pkcie 9.2., gdzie wyliczaliśmy je stosując metodę zwijania.

- 63 -



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
unnamed Kopia pA^WTu. mt<* >LcO kxU.ła r^s*^ Wd
69994 Synchroniczne0009 AEw -O noc ciMNnb nkiznuy sh a/ ch p.o a/i c-z w ej pa."*- * pmc.v //a
P1020317 (2) r 3=5i—rf“ •J
88966 P1020317 (2) r 3=5i—rf“ •J
54458 Lime light (34) if -y£3*A ‘Cfi) tT-tf * >*<* ł ? ;3 a l v < y £A,t SXi:-X h t -7. X ,
25 (518) % .- ■ŻSyćta.s-0. _iss£z.x* -<j£3» *A> L-L Z2L£. ! JfE
IMG871 Rozkład geograficzny genotypów HCV f > Europa Zachodnia i USA - la. Ib. 2a. 3a ■
L3 AutoCAD - Bloki z atrybutami, dynamiczne, z listą 6 1 C2 L4 Problemy w tworzeniu
SWScan00024 i ĆS> £z(.c^kn -(6/ 4 ^r F.Vi ~ Ir- V i z Śu^lł+ir. £    _df^£4
16 Stąd: tdf =łl0 —, O < z < la, h Tldf=ia^t> 2a<z< Aa. h Ostatecznie więc Unię wpły
SWScan00024 i ĆS> £z(.c^kn -(6/ 4 ^r F.Vi ~ Ir- V i z Śu^lł+ir. £    _df^£4
4. Gdy w układzie z rys. la czy 2a zamienimy rolami wejście nieodwracające i odwracające wzmacniacz

więcej podobnych podstron