8676616396

Podczas przemieszczania się gładkiej płyty po ośrodku gruntowym powstaje para cierna: płyta - podłoże. Przy naprężeniu normalnym o_n, maksymalne naprężenia styczne - zgodnie z hipotezą Coulomba-Mohra - można zapisać jako

r,_mx = c_a + cr„ tan 6,    (6)

gdzie: c_a- naprężenie powstające wskutek adhezji (przylegania) cząstek podłoża do powierzchni płyt;

5- kąt tarcia zewnętrznego podłoża.

Przyjmując, że odkształcenie fragmentu podłoża podczas ścinania j jest liniowo związane z jego położeniem względem początku układu współrzędnych (rys. 11), tzn. j = rx, po wstawieniu (5) do (3) otrzymamy zależność (7).

P, = 2 ■ Bj T_m,^ 1 - e^:l'^K jdx = 2 ■ B ■ T_ra„ J - e^-1 ^ jdx =

= 2 • B • (c, + <j„ ■ tgS)- I_fl - j^KL • (i -T)

(7)

Obliczając maksymalną wartość siły jazdy Pj_max często zakłada się, że można pominąć eksponencjalny składnik wzoru (7), tzn. uznać, że [1- exp(-iL/K)=0]. Przybliżenie to jest słuszne dla dużych wartości poślizgu i (bliskich 100%).

Po wprowadzeniu powyższego uproszczenia maksymalna wartość siły jazdy Py_max, rozwijanej przez dwie bezostrogowe gąsienice pojazdu o ciężarze G ślizgające się po powierzchni podłoża, zapiszemy w postaci (8).

P_Jaax=2BLc_a+GtanS    (8)

Analizując powyższą zależność można wysnuć następujące wnioski:

-    gdy pojazd gąsienicowy porusza się po gruntach o silnych właściwościach adhezyjnych, dominującym czynnikiem jest wielkość powierzchni kontaktu z nim elementów układu jezdnego (2BL);

-    gdy cząsteczki podłoża wykazują silne właściwości cierne, wtedy na wzrost maksymalnej wartości siły jazdy dominujący wpływ ma masa pojazdu a tym samym jego ciężar (G).

Wpływ ostróg przeciwślizgowych na siłę jazdy.

W dostępnej literaturze znaleźć można niewiele materiałów o wpływie konstrukcji ostróg na siłę jazdy Pj maszyny gąsienicowej. Badacze tacy jak twórca pojazdu księżycowego Mieczysław G. Bekker, czy J.Y. Wong, starali się ocenić istotność wpływu wysokości i liczby ostróg na

9